Dit is waarskynlik nie 'n geheim vir enigiemand in jou familie en vriendekring nie: jy mis dit om te reis. Jy mis dit om na verafgeleë bestemmings te reis. Groot selfs. Slaan 'n vakansie oor. jy wêreldreis gedwing om te staak of te kanselleer. Selfs die drome en planne vir lang reise wat jy in die komende jare wou maak, staan onbepaald geparkeer. Niemand weet hoe lank die koronavirus die reiswêreld op sy knieë sal hou nie. Ons weet almal dat ons dit geweldig mis om na verre bestemmings te reis. Wim Backx van die Belgiese provinsie Oos-Vlaandere het 'n pakkende gedig daaroor geskryf en dit ingestuur via ons kontak bladsy.
'n Brief aan verre bestemmings
Dier,
Ek mis dit om te kies.
Ek mis die huiwering.
Ek mis twyfel.
Ek mis weeg.
Ek mis dit om te besluit.
Ek mis dit om vorentoe te kyk.
Ek mis die begeerte.
Ek mis dit om te verbeel.
Ek mis die voorbereiding.
Ek mis beplanning.
Ek mis reisgidse.
Ek mis die opwinding om uiteindelik te reis.
Ek mis dit om die tasse te pak.
Ek mis die rondloperwag by die lughawe.
Ek mis dit om die laaste (in elk geval vir 'n rukkie) koerant te koop.
Ek mis die toustaan by die inkloktoonbank.
Ek mis die parade van daardie baie vakansiegangers.
Ek mis dit om te vlieg.
Ek mis die opstyg.
Ek mis die besef dat die reis uiteindelik begin.
Ek mis vliegtuigkos.
Ek mis dit om daardie een fliek te kies.
Ek mis dit om in daardie beknopte sitplek te slaap.
Ek mis die landing.
Ek mis die besef dat ek gearriveer het.
Ek mis die ongemaklike gevoel.
Ek mis dit om geleidelik tuis te voel.
Ek mis dit om kennis te maak met 'n voorheen onbekende land.
Ek mis dit om myself te verdiep.
Ek mis dit om rondom my te kyk.
Ek mis die drang om dit alles in te neem.
Ek mis die indrukke.
Ek mis die WOWs.
Ek mis die AAAHHHs.
Ek mis die OOOHHHs.
Ek mis die AIAIAI's.
Ek mis die wonder.
Ek mis die bewondering.
Ek mis die verrassing.
Ek mis die emosie.
Ek mis dit om diep geraak te word.
Ek mis die grootheid.
Ek mis die uitgestrektheid.
Ek mis die skoonheid.
Ek mis die uitgestrektheid.
Ek mis jou om jou te ontmoet.
Op strate.
In markte.
In blokkies.
By kafees.
Ek mis praat.
Ek mis die lag.
Ek mis daardie tydelike verbinding.
Ek mis dit om te luister.
Aan stories.
Aan drome.
Aan stellings.
Ek mis dit om vrae te vra.
Ek mis die antwoorde.
Ek mis die soms onverwagte stiltes.
Ek mis ander reisigers.
Ek mis medereisigers.
Ek mis die uitruil van wenke.
Ek mis dit om dit saam te ervaar.
Ek mis dit om 'n avontuur te deel.
Ek mis sonsopkomste.
Ek mis sonsondergange.
Ek mis die groot wonders van die wêreld.
Ek mis die klein wonders van die wêreld.
Ek mis die stilstaan van tyd.
Ek mis daardie skielike besef dat ek baie klein is.
Ek mis die ontsag.
Ek mis die respek.
Ek mis daardie gevoel van vroeër tye.
Ek mis die besef dat ek net 'n rat in die groter prentjie is.
Ek mis dit om te ontdek.
Ek mis begrip.
Ek mis begrip.
Ek mis nuwe insigte.
Ek mis ander invalshoeke.
Ek mis die konfrontasie.
Ek mis die uitdagings.
Ek mis die verskille.
Ek mis die parallelle.
Ek mis dit om buite my gemaksone te stap.
Ek mis dit word stiller aan die einde.
Ek mis dit om te vertrek.
Ek mis dit om te vertrek.
Ek mis nostalgie vir die land wat ons verlaat.
Ek mis om terug te kyk.
Ek mis die herinneringe.
Ek mis die besef dat ek weer ’n ryker mens is.
Ek mis die besef dat ek weer ’n voller mens is.
Ek mis dit om nuwe planne te maak.
Ek mis dit om te kies.
...
Ek mis dit.
Ek mis daardie kontinente.
Daardie ver kontinente.
Daardie ander kontinente.
Ek mis dit.
Enorm.
Skrywer: Wim Backx
Wereldreizigers.nl
Bron: Brief aan verre bestemmings
Terwyl jy die gedig lees, loop allerhande emosies deur jou. Daarom wou ons hierdie pragtige gedig nie van jou weerhou nie. Jy mis dit om na verafgeleë bestemmings te reis. Dis 'n aaklige gevoel. Jy is nie die enigste een nie. Hou vas. Terwyl dit duur, soek veilige reise naby die huis. Spaar jou geld en berei fisies en geestelik voor vir die dag wanneer die koronavirus weer onder beheer is. Al lyk dit nou so ver, daardie dag sal kom. Regtig.
