Roadtrip Afrika (7) | Nakuru – Naivasha

Karibu! Oftewel welkom bij mijn avontuurlijke roadtrip blog over Afrika. Ik ben Eric en ik reis (inmiddels alweer drie jaar) met een scooter en een auto door Afrika. In deze blog scooter ik langs zebra’s op de snelweg en maak ik een boottocht op Lake Naivasha met bezoek aan Crescent Island (aanrader!).

Van Nakuru naar Naivasha

Het rijdt lekker door op de snelweg richting Naivasha. Tegen elven stop ik voor een verlaat ontbijt. Dat bestaat vanochtend opnieuw uit een tweetal smokies. De verkoper die met zijn smokieskarretje langs de snelweg manoeuvreert geeft me er zelfs een hardgekookt eitje bij.

Bij het wegrestaurant frons ik even mijn wenkbrauwen. Daar gaan namelijk hele hompen geit (choma) op de barbecue. En dat het geit is, wordt duidelijk als ik de geroosterde geitenkoppen op de vitrine ernaast zie liggen. ‘Rafiki (Swahili voor vriend), proef.’ De geitenbakker houdt een versgeroosterd plakje geit voor mijn neus. Ik wijs op de smokies en sla de proefbeurt vriendelijk af.

Halverwege besluit ik even van de snelweg af te gaan richting Lake Elementaria. Bij de oever tref ik een paar vissers aan, maar de enorme kolonies flamingo’s zijn er niet. ‘Overstromingen, rafiki.’

Lake Naivasha en Crescent Island

Onder een viaduct langs de snelweg nabij de stad Naivasha moet ik wel even stoppen. Een aantal zebra’s graast daar namelijk de berm af. En dat is geen alledaags verschijnsel. Normaliter wonen de zebra’s in het verderop gelegen nationale park rondom Lake Naivasha. Maar wat doe je als zebra, als het gras langs de snelweg kennelijk niet te versmaden is…

In Naivasha rijd ik vervolgens een rondje maar echt veel valt er niet te beleven. Tijd om richting het meer te gaan. Ik volg het bord: ‘Lake Naivasha Boat Safari.’ En moet even later behoorlijk aan de bak om alle blubber heen. Ook hier hebben overstromingen hun sporen achtergelaten. Bij een kiosk staan een paar Indiërs (uit Mombasa). Ze komen net terug van een boottocht over Lake Naivasha. Ondanks een moeizame tocht vanwege de vele overstromingen hebben ze zichtbaar genoten. ‘Zoveel krokodillen en nijlpaarden, meneer!’

Bij gebrek aan toeristen (het is Covid-tijd) charter ik een privé-boot. Na een kwartier ploegen door het moeras zwemmen de eerste nijlpaarden me tegemoet. Bij Lake Naivasha Resort is het helemaal prijs. ‘Het resort voert de nijlpaarden,’ verneem ik van mijn kapitein. 

Een absolute aanrader: Crescent Eiland

Dan besluiten we om naar Crescent Island te varen. Een unieke ervaring! Het gebied is in de afgelopen jaren door de overstromingen van het vasteland geraakt. Echter de wilde dieren zijn gebleven! Inclusief een luipaard dat zich overigens niet laat zien.

Op het eiland mag je vrij rondwandelen. Er zijn alleen een paar bewakers die je uit de buurt houden van de buffels. Voor de rest kun je overal wandelen en genieten van zebra’s, gnoes, diverse antilopensoorten en de absolute hoofdattractie: giraffes.

Het is zo geweldig als ik op een meter van een babygiraffe sta te filmen, terwijl zijn moeder vanaf een meter of vijf een oogje in het zeil houdt.

Lake Naivasha Resort

Na de boottocht verdwaal ik (dat is een heel vervelende eigenschap van me) weer eens. Onderweg passeer ik een van de vele Nederlandse bloemenkwekers die in deze regio van Kenia actief zijn. Helaas kom ik vanwege Covid niet verder dan het hek. Daar maar ik natuurlijk wel een foto van de wapperende Feyenoord vlag van Van den Berg Roses.

Alle wegen lopen hier uiteindelijk dood en in het donker google ik of er een hotel in de buurt zit. Van 200 voor 60$ adverteert Lake Naivasha Resort op Booking.com (nb Genius prijs; zie hier voor een uitleg). En daar ga ik dan op mijn scooter. Bij de ingang weten ze zich geen raad met mij. De bewakers weten niet beter dan dat het Keniaanse Ministerie van Binnenlandse Zaken het resort heeft afgeboekt. Navraag bij de receptie leert dat ik van harte welkom ben. Mijn reservering is binnengekomen.

Tja en daar loop ik dan in mijn korte broek en Oranje-shirt. Tussen de stropdassen en minirokjes van de medewerkers van het ministerie van Binnenlandse Zaken. Hoe fraai het hotelcomplex ook is, geef mij maar reguliere guesthouses. Plastic handschoenen plus mondkapje verplicht bij het diner en ontbijt. Geen vrolijk praatje met de eigenaar of handige info bij de receptie. Van dit soort hotels gaan er duizend in een dozijn. Alleen de lokatie verschilt. Alles is perfect geregeld. Er is zelfs een medewerker die ervoor zorgt, dat de nijlpaarden uit het meer – in de door een elektrische omheining afgescheiden tuin – van allerlei lekkernijen smikkelen. 

In de volgende blog rijd ik naar Nairobi, verblijf er een paar dagen in de Jungle Villa van Charlies Travel en vertrek dan richting Amboseli National Park.