Madagaskar op de scooter | Excursie + bootocht Bekopaka en Tsingy

Wie haalt het in zijn hoofd om een tweedehands scooter in de hoofdstad van Madagaskar te kopen? Om daarop ruim 4.000 km over dit enorme eiland te reizen? Niemand voor mij was ooit op dit idee gekomen. Ik deed het gewoon en ontdekte het echte Madagaskar. Reis met me mee naar het Rode Eiland en maak kennis met de baobabs, lemuren, kameleons, hagelwitte stranden en bovenal de gastvrij Malagasy: TONGA SOA.

Lees ook:

Inhoudsopgave

Een slachtpartij in Belo-sur-Tsiribihina

Als de ochtendnevel in Belo-sur-Tsiribihina is opgetrokken, kijk ik vanaf het balkon van hotelkamer uit op een paar wandelaars, een zeboekar of twee en heel veel zand.

Twee jongemannen gebruiken een boomstam om twee geslachte geiten te villen. Ze trekken er behoorlijk wat belangstelling mee. Er valt verder weinig te beleven in het slaperige dorpje.

Een uitdagend parcours richting Bekopaka

Rond half tien word ik geroepen door Maylis. ‘Mijn gidsen zijn er klaar voor. We vertrekken over vijf minuten naar Bekopaka.’ George en Daniel stellen zich voor. Ze zijn allebei professionele gidsen en zijn al diverse malen in Tsingy geweest. ‘De weg is nog steeds erg slecht. Op veel plekken staan fikse plassen water. Soms heb je zelfs een lokale gids nodig om het juiste spoor door een plas te volgen. Anders kom je geheid vast te zitten.’

Over een afstand van amper 80 kilometer doet George ruim vier uur. Daarmee heb ik denk ik genoeg gezegd over de kwaliteit van de weg. De laatste horde voor Bekopaka is een veerpont over de Manambolo rivier. Dat is weer een ander verhaal. Het pontje kan namelijk niet afmeren aan de oever. Daarvoor is het waterpeil te laag. George moet de terreinwagen halverwege de rivier rijden en daarbij wel het juiste spoor houden anders komt hij volledig vast te zitten.

Bekopaka en de hotelaccommodatie

Daar waar je in Belo-sur-Tsiribihina nog het gevoel krijgt in een dorp te zijn, is dat gevoel compleet afwezig in Bekopaka. Het is slechts een gehucht met een verzameling hutten. Gevolgd door een aantal toeristenaccommodaties. Ik besluit om mijn intrek te nemen in een aardige hut in Tanankoay hotel en camping.

Het dorpje Bekopaka — Het gehucht Bekopaka

In de namiddag heeft het geen zin meer om het nationale park te bezoeken. George legt uit waarom: ‘Het nationale park is verdeeld over Klein en Groot Tsingy. De entreeprijs plus verplichte gids geldt echter voor een dag en niet voor 24 uur. Dus het is veel voordeliger om beide Tsingy’s op dezelfde dag te bezoeken.’

We besluiten om de rest van middag te relaxen. Ik ben daar wel aan toe na al die enerverende dagen.

Excursie in Tsingy de Bemaraha

Rond tien uur arriveren we bij de start van het wandel- en klimparcours van Grote Tsingy. Gerard is onze parkgids en leg uit wat we kunnen verwachten. ‘Jullie hebben allemaal schoeisel aan met een stevige zool. Slippers of dergelijke zijn echt uit den boze. De rotspunten in Tsingy zijn vlijmscherp. Daar houdt geen slipper wat aan.’ We krijgen allemaal een klimgordel aangemeten.

Na een half uur wandelen zijn we bij de karstformatie van Tsingy aangeland. Het is klimmen en klauteren geblazen. Waarbij je echt over vlijmscherpe kalksteen rotspunten loopt. Via de Via Ferrata wandel je over bruggen en ladders. Overigens is er geen enkel gevaar, want je bevestigt steeds je clip aan een touw en klimt zo veilig verder.

Beklimming van messcherpe rotspunten in Tsingy de Bemaraha

Uitzicht over de rotsen van Tsingy de Bemaraha

Na afloop van de klim- en klauterpartij wandelen we op ons gemak door het bosrijke gebied rondom Tsingy. We ontmoeten op onze wandeling onder meer de dwerglemur en de prachtige Decken’s sifaka (een lemur met een schattig witte vacht en een zwarte kop).

Von der Decken Sifaka in Tsingy de Bemaraha

Een boottocht op de Manambola en Klein Tsingy

Drie tot vier uur is echt genoeg om een goede indruk te krijgen van Groot Tsingy. Tegen het middaguur is het al zo warm dat je eigenlijk niet meer met plezier klimt of wandelt. Dus mocht je Tsingy bezoeken, ga dan zo vroeg mogelijk in de ochtend.

Tegen vieren bezoeken we Klein Tsingy. Daar lopen we een rondje van ongeveer een uur. Langer is niet nodig, omdat Klein Tsingy precies is wat de naam al zegt: een kleine versie van Groot Tsingy. Vlakvoor zonsondergang beëindigen we de dag met een boottocht op de Manambolo rivier. Niet ver van Bekopaka bevinden zich een paar mooie grotten.

Een trip op de Manambolo rivier naar de grotten

Afscheid van Tsingy en een heerlijke lunch in Mad Zebu

De terugweg van Bekopaka naar Belo-sur-Tsiribihina verloopt zonder veel problemen. Tegen twaalven neem ik afscheid van Maylis, George en Daniel. Ik besluit om eerst nog een keer het beste restaurant van Madagascar, Mad Zebu, te bezoeken voor de lunch.

Restaurant Mad Zebu in Belo-sur-Tsiribihina

Om een wandelpartij te voorkomen, laat ik in Belo-sur-Tsiribihina mijn tank volgooien. Voor de 50 kilometer naar Kirindy Village moet dit voldoende zijn.

Malagasy Franc of Ariary (een korte uitleg)

De Malagasy Franc was tot 2005 het wettige betaalmiddel op Madagascar. Vanaf 2005 is de Franc vervangen door de Airiary. Toch wordt vooral in de dorpen nog steeds in Francs gerekend en niet in Ariary (5 Franc is 1 Ariary). Vraag dus altijd als je het niet vertrouwd of de prijs in Franc of Ariary is.

Tankbeurt in Belo-sur-Tsirihibina met prijsstelling in Franc (20.500) en Ariary (4.100)

Drie veerpootjes van Belo-sur-Tsiribihina naar de overkant liggen keurig op een rij. Een veerpontje bestaat uit twee pirogues met daarop een vlot. Ik posteer mijn scooter naast drie auto’s en voeg me bij de andere passagiers.