Wereldreizigers.nl
Home » Europa » Nederland » Wonen op een boot | Twee weken?!

Wonen op een boot | Twee weken?!

Moederdagbezoek gepland, super-relaxt sfeertje en een werkend zonnepaneel. Kleine
dingen maken het erg mooi. Met half dichtgeknepen ogen kijk ik tegen de felle zon in en hijs een fender op het dek. We varen weer. Na drie werkdagen op de kant, zit het er weer even op. Hier en daar nog wel een overleg, maar dat kan digitaal aan boord.

Lees ook: Wonen op een boot | Dit is Sem de Labri
Lees ook: Wonen op een boot | Zou je dat nou wel doen?!
Lees ook: Wonen op een boot | Ongewenst bezoek, beroerde nachten en tóch vrijheid

Wonen op een boot
Wonen op een boot

Een dag of drie-vier onderweg

We varen naar m’n geboortestadje. Daar woont nog wat familie en we zullen koffie drinken met een goede vriend. Gezien het bijna Moederdag is, maken we van de gelegenheid
gebruik. Een dag of drie-vier zullen we onderweg zijn. Een toeristische route met zowel
heen als terug een overnachting, ergens wat eten en natuurlijk dat bosje bloemen naar
ma.

‘Weet je dat we al twee weken onderweg zijn?’ vraagt m’n vriend zodra ik de stuurhut
binnenkom. ‘Al?’ vraag ik. Hij vaart de boot bij de steiger vandaan alsof hij nooit anders heeft gedaan. Ik rits een van de tentflappen open en voel hoe het zomerbriesje de milde benzinedamp vervangt voor frisse lucht. ‘Ik zou het eerder “onbepaalde tijd” willen noemen’ denk ik hardop, wanneer ik het inmiddels opgerolde zeil vastzet.

Wonen op een boot
Wonen op een boot

Het antwoord van m’n kapitein blijf ik verschuldigd. Intussen begeef ik me in de voor-kajuit
(dat klinkt heel wat, maar het zijn maar drie stappen) en een gesprek voeren onder het
motorgeluid is niet mogelijk. Ik steek de oplader in het stopcontact en zie hoe het scherm
van m’n smartphone oplicht. Zo vanzelfsprekend is het al. Vorige week lag ik nog vloekend
en scheldend op m’n buik onder de vloer te kijken naar een accu die zei: doe het zelf
maar, nu werkt het hele stroomplan alsof het nooit anders geweest is. Wat een genot.

Kleine dingen waarderen

Het is zo mooi om te merken dat kleine dingen ineens geweldig kunnen zijn. Een accu is
dan misschien een kostbare aanschaf, het maakt ons wel onafhankelijk. Maar buiten het
materiaal om: die mooie natuur in de ochtend en namiddag, dat relaxte gevoel in je
lichaam, die rust in je kop … dat maakt het af. Maar wordt dat niet ook vanzelfsprekend?

Lees ook: Wonen op een boot | Dit is Sem de Labri
Lees ook: Wonen op een boot | Zou je dat nou wel doen?!
Lees ook: Wonen op een boot | Ongewenst bezoek, beroerde nachten en tóch vrijheid

Sem de Labri

Mijn naam is Sem en ik ben 33 jaar oud. Drie maanden geleden maakte ik de keuze om mijn huis op te zeggen en te gaan leven op mijn boot. Samen met vriend en hond, op zo’n 12 vierkante meter. We leven in Nederland in een regio en varen van plek naar plek, vakanties gaan we verder en overwinteren doen we op een vaste plek in een jachthaven.

Ik ben gek van schrijven en doe dat dus ook graag aan boord. Zeker nu ik meer ruimte in mijn hoofd heb doordat ik minder financiële zorgen heb, een relaxter leven heb gekregen op het water (natuurlijk met ups en downs doordat veel dingen nieuw zijn) en ook minder hoef en ga werken. Mijn ultieme droom is om te leven van het schrijven en niet meer locatiegebonden te zijn, en dus met mijn boot, eventueel gecombineerd met camper, kunnen gaan en staan waar ik wil.

Elke maand leuke reistips en extra voordelen ontvangen? En wist je dat we maandelijks een wereldkaart weggeven onder onze abonnees? Het enige wat je daarvoor hoeft te doen is hieronder je e-mailadres achter laten, je maakt dan elke maand opnieuw kans!

logo-wereldreizigers-grijs-1
Translate »
Copy link