Wonen op een boot | Twee weken?!

Moederdagbezoek gepland, super-relaxt sfeertje en een werkend zonnepaneel. Kleine
dingen maken het erg mooi. Met half dichtgeknepen ogen kijk ik tegen de felle zon in en hijs een fender op het dek. We varen weer. Na drie werkdagen op de kant, zit het er weer even op. Hier en daar nog wel een overleg, maar dat kan digitaal aan boord.

Lees ook: Wonen op een boot | Dit is Sem de Labri
Lees ook: Wonen op een boot | Zou je dat nou wel doen?!
Lees ook: Wonen op een boot | Ongewenst bezoek, beroerde nachten en tóch vrijheid

Een dag of drie-vier onderweg

We varen naar m’n geboortestadje. Daar woont nog wat familie en we zullen koffie drinken met een goede vriend. Gezien het bijna Moederdag is, maken we van de gelegenheid
gebruik. Een dag of drie-vier zullen we onderweg zijn. Een toeristische route met zowel
heen als terug een overnachting, ergens wat eten en natuurlijk dat bosje bloemen naar
ma.

‘Weet je dat we al twee weken onderweg zijn?’ vraagt m’n vriend zodra ik de stuurhut
binnenkom. ‘Al?’ vraag ik. Hij vaart de boot bij de steiger vandaan alsof hij nooit anders heeft gedaan. Ik rits een van de tentflappen open en voel hoe het zomerbriesje de milde benzinedamp vervangt voor frisse lucht. ‘Ik zou het eerder “onbepaalde tijd” willen noemen’ denk ik hardop, wanneer ik het inmiddels opgerolde zeil vastzet.

Het antwoord van m’n kapitein blijf ik verschuldigd. Intussen begeef ik me in de voor-kajuit
(dat klinkt heel wat, maar het zijn maar drie stappen) en een gesprek voeren onder het
motorgeluid is niet mogelijk. Ik steek de oplader in het stopcontact en zie hoe het scherm
van m’n smartphone oplicht. Zo vanzelfsprekend is het al. Vorige week lag ik nog vloekend
en scheldend op m’n buik onder de vloer te kijken naar een accu die zei: doe het zelf
maar, nu werkt het hele stroomplan alsof het nooit anders geweest is. Wat een genot.

Kleine dingen waarderen

Het is zo mooi om te merken dat kleine dingen ineens geweldig kunnen zijn. Een accu is
dan misschien een kostbare aanschaf, het maakt ons wel onafhankelijk. Maar buiten het
materiaal om: die mooie natuur in de ochtend en namiddag, dat relaxte gevoel in je
lichaam, die rust in je kop … dat maakt het af. Maar wordt dat niet ook vanzelfsprekend?

Lees ook: Wonen op een boot | Dit is Sem de Labri
Lees ook: Wonen op een boot | Zou je dat nou wel doen?!
Lees ook: Wonen op een boot | Ongewenst bezoek, beroerde nachten en tóch vrijheid