Israël

De staat Israël werd uitgeroepen in 1948, nadat Groot-Brittannië zich had teruggetrokken uit zijn mandaat van Palestina. De VN stelden voor het gebied op te splitsen in Arabische en Joodse staten, en Arabische legers die het VN-plan verwierpen, werden verslagen. Israël werd in 1949 toegelaten als lid van de VN en kende in de daaropvolgende jaren een snelle bevolkingsgroei, voornamelijk als gevolg van migratie vanuit Europa en het Midden-Oosten. Israël vocht in 1967 en 1973 oorlogen tegen zijn Arabische buren, gevolgd door vredesverdragen met Egypte in 1979 en Jordanië in 1994. Israël nam de controle over de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook in de oorlog van 1967 en bestuurde deze gebieden vervolgens via militaire autoriteiten. Israëlische en Palestijnse functionarissen ondertekenden in de jaren negentig een aantal interimovereenkomsten die een tijdelijke periode van Palestijns zelfbestuur in de Westelijke Jordaanoever en Gaza creëerden. Israël trok zich in 2005 terug uit Gaza. Terwijl de meest recente formele pogingen om te onderhandelen over kwesties met betrekking tot de definitieve status in 2013-2014 plaatsvonden, blijft de VS zich inspannen om vrede te bevorderen. De immigratie naar Israël gaat door, met 28.600 nieuwe immigranten, voornamelijk joods, in 2016. De Israëlische economie heeft de afgelopen 25 jaar een dramatische transformatie ondergaan, geleid door geavanceerde hightechsectoren. De ontdekkingen van offshore gas in de Middellandse Zee, met name in de gasvelden Tamar en Leviathan, plaatsen Israël in het centrum van een potentiële regionale aardgasmarkt. Structurele problemen op de langere termijn, zoals een lage arbeidsparticipatie van minderheden, een lage productiviteit van de beroepsbevolking, hoge kosten voor huisvesting en consumptiegoederen en een gebrek aan concurrentie, blijven echter een punt van zorg voor veel Israëli’s en een belangrijke overweging voor Israëlische politici. Premier Benjamin NETANYAHU leidt de Israëlische regering sinds 2009; na de verkiezingen van 2015 vormde hij een centrumrechtse coalitie. Drie Knesset-verkiezingen in april en september 2019 en maart 2020 hebben allemaal geen nieuwe regering gevormd. De politieke patstelling werd uiteindelijk opgelost in april 2020 toen NETANYAHU en partijleider van Blauw en Wit Benny GANTZ een overeenkomst ondertekenden om een ​​coalitieregering te vormen. Volgens de voorwaarden van de overeenkomst zou NETANYAHU premier blijven tot oktober 2021, wanneer GANTZ hem zou opvolgen. Israël ondertekende eind 2020 normalisatieovereenkomsten – bemiddeld door de VS – met Bahrein, de Verenigde Arabische Emiraten en Marokko en begin 2021 met Soedan.