Afryka Wschodnia na skuterze | Część 3 | Park Narodowy Jeziora Mburo

Kto odważy się przejechać na skuterze ponad 3.000 kilometrów przez Afrykę Wschodnią? Odwiedzasz goryle górskie? Safari na skuterach (czy to słowo istnieje?) za pięć parki narodowe? Podziwiać z bliska lwy, bawoły, hipopotamy i słonie. Nazywam się Eric i lubię podróżować na skuterze. Przeczytaj tutaj część 3 wyjątkowego raportu z niesamowitej przygody na hulajnodze Uganda, Rwandy en Kenia. W trzeciej części tej wycieczki jadę z Parku Narodowego Lake Mburo do Kabale, około 230 kilometrów.

Czytaj także:

Spis treści

Wizyta w Centrum Kultury Igongo

Zaczyna padać i po pięciu minutach pojawia się poślizg. Niebezpieczny. Tracę kontrolę i mam szczęście, że zbliżający się samochód nie ma zbyt dużej prędkości. Zostałem ostrzeżony! Jazda po tych drogach jest zabroniona w deszczu.

Deszcz właśnie przestał padać na polnej drodze w pobliżu jeziora Mburo

Rozpęd wraca na dobrze utrzymaną asfaltową drogę w kierunku Mbabara. Jakieś dziesięć kilometrów przed Mbabarą zatrzymuję się w Igongo Cultural Center. Centrum zostało otwarte w 2011 roku przez prezydenta Ugandy Museveniego. W centrum mieści się Eriijukiro – muzeum południowo-zachodniej Ugandy.

Muzeum Eriijukiro w Centrum Kultury Igongo

To muzeum po moim sercu. Istnieje wiele ciekawych informacji o starożytnej kulturze Ankole ludu Banyankore. Banyankore są hodowcami bydła i są znani na całym świecie w Ugandzie i poza nią z krowy Ankole. Na dziedzińcu znajduje się piękny posąg krowy z dużymi rogami.

Kliknij tutaj, aby uzyskać więcej informacji o Centrum Kultury Igongo

Od Mbabary do Kabale

Ogromny billboard przy drodze wita mnie w Mbabara Town. Obok jeszcze większy szyld z apetyczną panią trzymającą butelkę Coca Coli. Czy ta dama nie rozpraszałaby zbytnio kierowców?

Nieco dalej kilku Chińczyków jest zajętych gestami do kilku ugandyjskich robotników budowlanych. Nowa obwodnica wokół Mbabary jest już prawie gotowa. Pytam Chińczyków, czy mogę ominąć szlaban i być może jako pierwszy przetestować nową obwodnicę. Tam idę.

Czas powoli ucieka. Na płaskiej drodze mój skuter osiąga maksymalną prędkość 50 km na godzinę. Jednak regularnie muszę hamować, aby zrobić próg zwalniający. W każdym razie progi te zawsze ogłaszają początek i koniec obszaru zabudowanego. Pierwsza przeszkoda jest często łatwa do pokonania, ale potem stają się coraz wyższe. Największy problem ma z tym mój skuter o pojemności 50 cmXNUMX. Podjeżdża bardzo powoli.

Jeden z wielu progów zwalniających na „autostradzie” do Kabale

Biały człowiek na skuterze

Jest piąta i wyczytałem na drogowskazie, że do Kabale jest jeszcze 78 km. Czas się zatrzymać i ponownie rozprostować nogi. Grupa dzieci oglądających mecz piłki nożnej masowo odwraca się. Biały facet na skuterze nie zatrzymuje się tu codziennie. Zapowiada się kolejny czasochłonny czynnik. Nadchodzą góry. Kabale znajduje się na wysokości 2.000 metrów i jest otoczone górami. Skuter o pojemności 50 cmXNUMX zdecydowanie nie jest do tego stworzony.

Fani na meczu piłki nożnej patrzą na mnie i moją hulajnogę z górami w tle

Będę w Rubare o szóstej. Znowu przyciągam dużo uwagi swoim skuterem, a telefony komórkowe są ciągnięte do robienia zdjęć.

No i wtedy to naprawdę zostaje zapisane. Czasami hulajnoga w ogóle nie chce podjeżdżać. Idę nogą, aby zachować odrobinę rozpędu. Słońce zaraz zajdzie. Wchodzę do Muzeum Wielkich Jezior. Zrób sobie przerwę i wypij filiżankę świeżo zmielonej ugandyjskiej kawy. W tych żyznych rejonach wysokogórskich znajduje się wiele plantacji kawy i herbaty.

Jeden z posągów na terenie Muzeum Wielkich Jezior

W muzeum znajduje się duża liczba wizerunków dzikich zwierząt żyjących w Ugandzie, takich jak żyrafa, lew walczący z bawołem, rzadki bocian dziobaty i narodowy symbol Ugandy: żuraw szary.

Słońce zaszło i ciemność zapadła, zanim się zorientuję. Robi się chłodno, ale nie zauważam tego zbytnio. Toczę niesamowitą bitwę z górami, które stają się coraz bardziej strome. O wpół do siódmej koniec jest w końcu w postaci końcowego zakrętu spinki do włosów. Całkowicie wyczerpany mogę rozpocząć zejście. Wymagana jest pewna ostrożność.

Już widzę nadjeżdżający ruch w postaci dużych ciężarówek przy ich reflektorach z kilkukilometrowym wyprzedzeniem. Regularnie znikają w zakręcie szpilki do włosów. Tuż przed metą w Kabale nie mam ochoty zderzyć się z ciężarówką z prędkością 50 km/h.

Szwajcaria Afryki

O ósmej docieram do Szwajcarii Afryki, czyli Kabale. Tam zgłaszam się do recepcji Kabale Backpackers. Tam niespodzianka jest świetna, aby powitać gościa na skuterze. Właściciel Lilian wszystko za mnie organizuje. Dostaję prywatny pokój i specjalne miejsce parkingowe na zamkniętym dziedzińcu.

Zatrzymaj się w Kabale Backpackers

Czuję się jak w domu w Kabale Backpackers. Pracownicy są niezwykle przyjaźni i pomocni. Właściciel Lilian chce wiedzieć wszystko o podróżowaniu na skuterze po Ugandzie. Rozmawiam też o moim pragnieniu odbycia z nią trekkingu z gorylami. – To będzie bardzo trudne, Eric. Te trekkingi są naprawdę zarezerwowane z wielomiesięcznym wyprzedzeniem. Ale spróbuję. Pracuje tam mój dobry przyjaciel. Może coś zaaranżuje.

Teraz zyskałem przyjaciela na całe życie. W pensjonacie zatrzymują się nie tylko turyści. David, osierocony chłopiec, znalazł tymczasowe schronienie. Kupiłem lizaki dla niego i wszystkich pracowników. David nie może się tym nacieszyć. Chciałby usiąść na moim skuterze, żeby zrobić zdjęcie. A właściwie to chce dziś ze mną pojechać. Ale Lilian na to nie pozwala.

Kabale zawdzięcza swój przydomek „Szwajcaria Afryki” licznym jeziorom otaczającym miasto. Porównanie z Szwajcaria nie całkiem działa. Jeziora tutaj powstają z kraterów wulkanicznych i brakuje śniegu. Ale kogo to obchodzi?

Wycieczka nad jezioro Bunyonyi

Na skuterze do jeziora Bunyonyi nie jest to bezwarunkowy sukces. W połowie drogi mój skuter nie chce jechać dalej pod górę. Parkuję go na poboczu drogi i łapię boda boda (taksówka motocyklowa). Wysadza mnie na szczycie góry. Stamtąd wychodzę na niewielką część jeziora. Jezioro Bunyonyi ma 29 km długości i 7 km szerokości. Na jeziorze znajduje się 29 wysp.

Przez ponad trzy godziny idę do syta na brzeg jeziora i z powrotem na górę. Wycieczka łodzią nie jest możliwa, ponieważ nad jeziorem zebrały się ciemne chmury. W każdej chwili może zacząć padać.

Jeśli trekking na goryle się nie odbędzie i znów zacznie świecić słońce, zamierzam tu zostać kilka dni.

Trekking z gorylem

Dobrą wiadomość, którą nazywa się doskonałą wiadomością, otrzymuję po powrocie do pensjonatu. – Eric, to zadziałało. Pojutrze jest dla ciebie miejsce. Moja dziewczyna wyjątkowo wyjątkowo dodała Cię do grupy jako dziewiąta osoba. Oficjalnie tylko osiem osób może jednocześnie dołączyć do grupy goryli, ale tak bardzo spodobała jej się historia tego skutera.

Od razu wstrzymałem plan wizyty nad jeziorem Bunyonyi. To jedyna okazja w życiu. Jutro rano wyjeżdżam na skuterze dla goryli. wow. Tylko myśl o tym.