Birma | Kraina pagód, mnichów i brudnych stóp

Nasze pierwsze dni w Myanmar byli tam na wizytę Yangon (Lokalizacja tutaj). Tutaj od razu poznaliśmy bardzo życzliwych mieszkańców tego kraju. Rzecz w tym, że ludzie nie mówią po angielsku, ale w przeciwnym razie z pewnością ktoś by się do ciebie zwrócił. Teraz ludzie również bardzo się starają i my komunikujemy się w ten sposób, ale oczywiście pytaniem jest, czy rozumiemy wszystko, co do nas mówią (i my do nich). 

Yangon

Pierwszego dnia odwiedzamy stację kolejową, aby zapoznać się z codziennym życiem Birmańczyków, a w programie jest także pierwsza pagoda. Pagoda ta znajduje się na ruchliwym rondzie w centrum miasta i jest odwiedzana przez niewielu turystów. Nie jest to najbardziej spektakularna pagoda, jaką zobaczymy podczas naszej podróży po Birmie, ale stanowi miłą rozgrzewkę przed tym, co nas czeka. 

Następnego ranka czas na jedną z głównych atrakcji Rangunu: pagoda Szwedagon (Lokalizacja tutaj). Świątynia ta jest najważniejszą świątynią w kraju, gdzie ze względu na święto było bardzo tłoczno wśród mieszkańców.

Wszędzie wokół nas widzimy modlących się ludzi i wielu mnichów spacerujących. Ci mnisi chodzili także po klasztorze, który odwiedziliśmy później tego ranka. Byliśmy tu w porze lunchu i wszyscy mnisi, a także mniszki ustawili się w kolejce ze swoimi miskami z jedzeniem, aby odebrać lunch. Ci mnisi jedzą tylko dwa razy dziennie (śniadanie i lunch), a ilość jedzenia zależy od przekazanych datków. Widok wielu mnichów i mniszek w ich szatach był pięknym widokiem i z pewnością zrobił na nas wrażenie, gdy śpiewali modlitwy przed kolacją. 

Po południu przyszedł czas na lokalne życie z wizytą na rynku, starym centrum i porcie. Na targu zauważyliśmy, jak żyznym krajem jest Birma, ponieważ sprzedawano wiele rodzajów warzyw, owoców i ziemniaków, a także ryby i kwiaty. Ponieważ spędziliśmy sporo czasu na rynku, mieliśmy tylko ograniczony czas na zwiedzenie centrum starego miasta i portu. Nie uważaliśmy tego jednak za problem, ponieważ cieszyliśmy się, że mamy więcej czasu na normalne, codzienne życie Birmańczyków.   

Pagoda Złotej Skały

Około 4-godzinna podróż doprowadziła nas do ul Pagoda Złotej Skały (Lokalizacja tutaj), duża złota skała, na której zbudowano małą pagodę. Legenda głosi, że kamień pozostaje na swoim miejscu, ponieważ pod kamieniem znajduje się włos Buddy, który zapobiega przesuwaniu się kamienia.

Pod skałą było kilku turystów, którzy twórczo utrwalali złotą skałę na papierze, a wśród nich było kilka bardzo pięknych prac.

Po naszej wizycie odwiedziliśmy jeszcze 2 leżących Buddów, świątynię gdzie zobaczyliśmy mnichów i garncarza. Mnisi jak zwykle są życzliwi i czasami chętnie pozują do zdjęć.       

Mindat

Nasz pierwszy naprawdę długi dzień w podróży zaprowadził nas do wytatuowanych kobiet Mindat (Lokalizacja tutaj). Kobiety te były kiedyś tatuowane na twarzy, ponieważ okolica ta była wcześniej znana z pięknych kobiet. Dotarło to również do uszu króla i od tego czasu co roku przyjeżdżał, aby zebrać najpiękniejsze kobiety i dodać je do swojego haremu, ale nigdy ich nie sprowadził. Ludność wpadła na pewien podstęp i zaczęła tatuować twarze kobiet, tak że zainteresowanie króla zniknęło.

Od pewnego czasu kobietom zabrania się tatuowania, dlatego tatuaże wykonują coraz starsze kobiety. W przypadku naprawdę starych kobiet cała twarz jest pokryta ozdobami, przez co nie widać już normalnej skóry. Młodsze kobiety mają wzory na twarzach. Wzory te również nie zawsze są łatwe do zauważenia, ponieważ tatuaże nigdy nie były aktualizowane po umieszczeniu, a kobiety mają już opaloną skórę.

Spotkanie i fotografowanie tych kobiet było dla nas imponujące, zwłaszcza że ta tradycja dosłownie powoli wymiera. Oprócz kobiet równie imponującą prezentacją byli mężczyźni. Jak pięknie wyglądali!

Czytaj także: Trasa Myanmar 2 do 4 tygodni | Wskazówki i wyróżnienia

Pogański

Z Mindat udaliśmy się w kierunku Pogański (Lokalizacja tutaj), kompleks świątynny z największą na świecie kolekcją świątyń buddyjskich takich jak świątynie, ruiny i stupy.

W 2016 roku miało miejsce tutaj duże trzęsienie ziemi, które spowodowało wiele zniszczeń kompleksu i spowodowało (częściowe) zawalenie się 300 pomników, ale to nie czyni go dla nas mniej pięknym.

Gdziekolwiek spojrzysz, wokół ciebie są świątynie, każda piękniejsza od drugiej. Tylko najważniejsze świątynie otrzymały nazwy, te mniej znane otrzymują jedynie numer, ale dla nas również są piękne.

To, co na pewno chcieliśmy tu zobaczyć, to wschód słońca, ponieważ wtedy nad kompleksem świątynnym wznosi się wiele balonów na ogrzane powietrze, które przelatują nad kompleksem świątynnym i to daje bajkowy obraz. Zajrzeliśmy także do wnętrza wielu świątyń i byliśmy zdumieni, jak dobrze wszystko zostało zachowane na przestrzeni czasu.

Mimo że Pagan jest turystyczną stolicą Birmy, byliśmy zaskoczeni ilością turystów, których tu widzimy. W niektórych świątyniach w ogóle nikogo nie widać i dlatego jest się zupełnie samemu, co czyni naszą wizytę w kompleksie jeszcze bardziej wyjątkową.    

Mandalaj

Mandalaj (Lokalizacja tutaj) był naszym kolejnym celem. Tutaj również widzieliśmy piękne rzeczy, a najważniejszymi atrakcjami były: Most U-beina i Pagoda Mya Thein Tan Nan Oo.

Most U-beina

Most U-bein (lokalizacja tutaj) to najdłuższy most z drewna tekowego na świecie, mający 1,2 km długości. Tutaj spokojnie cieszyliśmy się wschodem słońca, a potem rozpoczętym codziennym życiem: rybakami zarzucającymi sieci, mężczyznami udającymi się na rynek z w pełni załadowanym motorowerem lub kobietami, które poszły do ​​pracy na roli.

Pagoda Mya Thein Tan Nan Oo

Również w pagodzie Mya Thein Tan Pagoda Nan Oo (lokalizacja tutaj) przyjechaliśmy wcześnie rano, aby móc w spokoju robić zdjęcia. Jest to tutaj pięknie możliwe dzięki różnym kształtom białej świątyni.

Co jeszcze widzieliśmy w tej okolicy to świątynie, klasztory i szkoła mnichów. Mnisi mieli tu dzień wolny, więc widzieliśmy ich jako dzieci bawiących się lub oglądających film.

Kiedy myślimy o mnichach, często myślimy o starszych mężczyznach, ale w Birmie jest też wielu młodych mnichów. Ponieważ często widzisz ich w poważnej roli mnichów, czasami możesz zapomnieć, że często są to (małe) dzieci, które po prostu potrzebują zabawy.

W końcu

Jesteśmy już w połowie naszej 4-tygodniowej podróży po Birmie. Dalsza część naszej relacji już wkrótce.

Kilka faktów o Birmie

• W każdej świątyni, którą odwiedzasz, aby wejść do świątyni, musisz zdjąć buty i skarpetki. Jeśli wrócisz trochę później i sprawdzisz swoje stopy, zobaczysz, jak są niesamowicie brudne. Dlatego w tym okresie często myliśmy stopy. 
• Mieszkańcy Birmy są niezwykle przesądni. Kilka przykładów: w Birmie ruch odbywa się po prawej stronie. Jednak kierownica znajduje się również po prawej stronie. Dzieje się tak, ponieważ astrolog ustalił, że prawo oznacza dobro i dlatego po uzyskaniu niepodległości od Anglii wszystkie kierownice musiały pozostać po prawej stronie. Teraz doszli do wniosku, że nie sprzyja to bezpieczeństwu na drodze i wszystkie nowe samochody muszą mieć kierownicę po lewej stronie. 
• W zależności od dnia urodzenia możesz poślubić kogoś lub nie. Jeśli urodziłeś się w niedzielę, a twój partner w środę, nie jest to dobre dopasowanie i małżeństwo nie jest zalecane.  
• Kobieta w ciąży musi zrezygnować z wielu rzeczy: na przykład nie wolno jej chodzić na cmentarz ani przyjmować prezentów dla nienarodzonego dziecka, bo to przynosi pecha. 
• Mieszkańcy Birmy nie mają nazwiska. Mogą także zamienić imię, które otrzymali przy urodzeniu, na inne imię. Ważne jest, aby trzymali się litery, która jest wspólna dla ich dnia urodzenia. Na przykład, jeśli urodziłeś się w czwartek, otrzymasz imię z początkową literą B. Dlatego też musi tak pozostać, jeśli chcesz zmienić swoje imię i nazwisko. 
• Wszystkie dzieci w wieku szkolnym muszą nosić biały (u góry) i zielony (na dole) strój szkolny. Sami mogą wybrać elementy ubioru: spódnicę lub spodnie, bluzkę lub T-shirt.
• Uniwersytety w Birmie są zawsze zlokalizowane w odległych miejscach i nie bez powodu. Studenci często jako pierwsi buntują się, gdy się z czymś nie zgadzają. Umieszczając ich daleko od miasta/wieś, ich niezadowolenie z mniejszym prawdopodobieństwem dotrze do innych mieszkańców okolicy, a protest rozprzestrzeni się po całym kraju.