Afryka Wschodnia na skuterze | Część 4 | Kabale - Ruhija (Trekking z gorylami) 50 km

Kto odważy się przejechać na skuterze ponad 3.000 kilometrów przez Afrykę Wschodnią? Odwiedzasz goryle górskie? Safari na skuterach (czy to słowo istnieje?) za pięć parki narodowe? Podziwiać z bliska lwy, bawoły, hipopotamy i słonie. Nazywam się Eric i lubię podróżować na skuterze. Przeczytaj tutaj część 4 wyjątkowego raportu z niesamowitej przygody na hulajnodze Uganda, Rwandy en Kenia. W czwartej części tej podróży jadę z Kabale do Ruhija i robię trekking Gorilla w Bwindi Inpenetrable National Park

Czytaj także:

Spis treści

Krótka eksploracja Kabale

Praczka z Kabale Backpackers wycelowała moje pranie w krzak około dziesiątej. Skarpetki po prostu wysychają na podłodze. Pranie nie wysycha szybciej, jeśli stoję i patrzę na nie.

Pranie wysycha na krzaku, a moje skarpetki na podłodze w Kabale Backpackers

Czas na zwiedzanie Kabale. W 50.000-tysięcznym mieście nie ma wiele do zobaczenia. W hotelu Kigezi Gardens Inn jem pyszny lunch z widokiem na Kabale. W sumie spokojne przygotowanie do dzisiejszej popołudniowej podróży.

Widok na Kabale z tarasu Kigezi Gardens Inn

W drodze do Bwindi

W pensjonacie dostaję ostatnie instrukcje. „Zarezerwowałem nocleg w Obozie Wypoczynkowym Ruhija Gorilla. Upewnij się, że zgłosisz się do Sary o ósmej wieczorem. Jest w biurze przy barierce, kiedy wchodzisz do Ruhiji. Nie mogę przegapić. Miłego goryla! Lian i mały David machają mi na pożegnanie, gdy jadę skuterem w kierunku nieprzeniknionego lasu Bwindi. Około piątej docieram do wyjścia do Bwindi. Ruhija jest jeszcze 26 kilometrów stąd częściowo utwardzoną drogą.

Droga początkowo wznosi się powoli, a potem staje się naprawdę stroma. Po 10 km mój skuter się poddaje. Z pomocą przychodzi grupa dzieci w wieku szkolnym mieszkających w górach. Z głośnymi okrzykami popychają mnie na górę. Stąd droga schodzi w dół w kierunku wejścia do Bwindi.

Grupa dzieci w wieku szkolnym właśnie wepchnęła mnie na górę w kierunku Bwindi

Na skuterze i pieszo w Bwindi

Przy barierce przed wejściem do Bwindi jestem ciepło witany przez strażnika. Pyta, kto odbierze od Ruhiji. 'Nikt. Jadę na skuterze – odpowiadam. 'Chyba żartujesz. Czy nie powiedzieli, że w Bwindi jest duże stado słoni. Widziałem ich tu dziś rano. – Nie, nic nie wiem.

Strażnik uśmiecha się lekko. Uważa, że mój skuter jest naprawdę zabawny i pyta, czy może na nim jeździć. Chwilę później znika z pola widzenia, głośno trąbiąc. Kilka minut później zbliża się do mnie i hamuje w samą porę. „Baw się w Bwindi”, mówi dalej. 'Mam jeszcze pytanie. Czy to płaska droga do Ruhiji? — Tak, dość płaski. Tam droga nienawidzi, a potem ogólnie jest płaska.

Ile razy przekląłem siebie w ciągu następnych trzech godzin? Muszę pchać hulajnogę ponad sześć kilometrów, bo nachylenie jest zbyt strome. Spędzam nad tym ponad dwie godziny. Jest już ciemno, aw oddali słyszę trąbienie słoni. Normalnie byłbym w szoku, ale jestem tak załamany, że to już nie ma na mnie wpływu.

Przyjazd do obozu odpoczynku Ruhija Gorilla

A kiedy myślę, że nie ma końca, odkrywam, że droga znowu zmierza w dół. Nie mogę szybko jeździć po ciemku, a zabawa kończy się po trzech kilometrach. Muszę wracać do pracy. Nieco po dziewiątej w końcu widzę światło na horyzoncie. Na barierze wyjścia z Bwindi jest światło. Strażnik już poszedł do domu. Kilometr dalej widzę po lewej stronie napis „Ruhija Gorilla Restcamp”.

Sarah też tam jest. „Strażnik zadzwonił do mnie o XNUMX:XNUMX, że cię wpuścił. Słonie cię niepokoiły, czy zdrzemnęłaś się po drodze? - Przepraszam Saro. Mój skuter ma zdecydowanie za mało mocy. Hulajnogę pchałem przez prawie sześć kilometrów. Jestem zmęczony.' – Gdybyś zadzwonił, odebralibyśmy cię. Weź prysznic i zjedz coś. Przyjdę jutro rano o ósmej i wtedy wszystko załatwimy. Czekajcie na to, bo zobaczycie goryle.

Mój luksusowy namiot w Ruhija Gorilla Restcamp

Przygotowania do trekkingu na goryle

Jest ósma rano i Sara zgłasza się do restauracji. Wypełniam dokumenty i płacę 600 dolarów za pozwolenie. „Eric, przypisałem cię do grupy Bitukura. Ta grupa goryli jest blisko. To przydatne, ponieważ jesteś na skuterze i wciąż musisz wracać do Kabale. Pozostałe trzy grupy są oddalone o co najmniej dwie do trzech godzin. Bądź na odprawie do XNUMX:XNUMX. Jest blisko bariery.

Odprawa goryla dla grupy Bitukura Bwindi

O dziewiątej spotykam ośmiu innych członków mojej grupy. Wszyscy przylecieli i przylatują do Ugandy tylko na ten trekking z gorylami. Dwie pary z Austrii i jedna z Namibii i Nowej Zelandii. Dziś wieczorem wszyscy lecą gdzie indziej.

Następnie grupa ośmiu osób plus niżej podpisany słucha uważnie odprawy. Trzymaj się w odległości siedmiu metrów, nie przynoś jedzenia i nie rób hałasu. To jest jego treść w stylu telegramu.

Z rodziną Bitukura Gorilla

Następnie wsiadamy do minibusa i jedziemy przez około dziesięć minut. Wszyscy wysiadają, a my w zasadzie zostawiamy wszystko poza sprzętem fotograficznym i aparatem. Tak naprawdę nie możesz nic zabrać ze sobą do goryli. Piętnaście minut później jesteśmy na miejscu. Goryle są blisko. Odbędzie się odprawa końcowa. W międzyczasie trwa ostrzenie soczewek…

Soczewki są ostrzone w Bwindi tuż przed spotkaniem z gorylami

Jesteśmy teraz „wypuszczani” na goryle. Nie ma już dystansu. Przełożeni nic nie mówią. Wręcz przeciwnie, wręcz do tego zachęcają. Nawiasem mówiąc, goryle w ogóle nie dbają o ludzkie towarzystwo. Nawet najmłodsi całkowicie nas ignorują.

Utrzymuję dystans i nie przeszkadzam. Jest mnóstwo czasu na obserwację goryli w spokoju. I nie wyobrażam sobie, żeby inni mogli to wytrzymać przez godzinę. Po dziesięciu minutach spokój wraca i goryle mam prawie dla siebie.

Och, jak słodkie są te goryle. Jestem zbyt zajęty zdjęciami i filmami. Ale dlaczego? W Internecie dostępnych jest aż nadto materiałów. Po prostu ciesz się wyjątkową chwilą i obserwuj, jak ta urocza rodzina zajmuje się codziennymi sprawami.

Rodzina goryli Bitukura w akcji w Nieprzeniknionym Lesie Bwindi, Uganda

Dokładnie po godzinie pokaz goryli się kończy. Wszyscy zgadzają się, że było to wyjątkowe doświadczenie. Wszyscy otrzymujemy certyfikat w centrum dla zwiedzających. To jeden do wyliczenia.