Afryka Wschodnia na skuterze | Część 6 | Pomnik ludobójstwa w Kigali

Kto odważy się przejechać na skuterze ponad 3.000 kilometrów przez Afrykę Wschodnią? Odwiedzasz goryle górskie? Safari na skuterach (czy to słowo istnieje?) za pięć parki narodowe? Podziwiać z bliska lwy, bawoły, hipopotamy i słonie. Nazywam się Eric i lubię podróżować na skuterze. Przeczytaj tutaj część 6 wyjątkowego raportu z niesamowitej przygody na hulajnodze Uganda, Rwandy en Kenia. W szóstej części tej podróży jadę z Kigali do Kabale, przejazd około 100 kilometrów.

Czytaj także:

Spis treści

Wycieczka po klinicznie pięknym Kigali

Jak czyste może być centrum miasta? Teraz robię moją drugą rundę. Z doliny powoli wjeżdżam do centrum Kigali. Zniknęły tłumy, hałas i chaos. Zamiast tego mijam puste wiaty przystankowe, gdzie można zjeść z ziemi.

Jedno wiem teraz na pewno. Nie spotkam lwiej części XNUMX miliona mieszkańców Kigali w centrum. To prawie przerażające, wszędzie jest tak czysto. Po stronie klinicznej. Tu nic się nie kręci i prawie nie ma ludzi. Nawet duże hotele są niesamowicie puste.

Wieczorem wracam do doliny. Tam wjeżdżam skuterem na dziedziniec pensjonatu i parkuję skuter przed loftem, który służy jako pokój hotelowy. To niewiele zupy. Jest łóżeczko z materacem, poduszką, kocem i prześcieradłem. Jest jednak przytulnie, bo wszystkie pokoje rozmieszczone są w prostokącie wokół restauracji.

Wszystkie stoliki w restauracji są zajęte. Wszyscy patrzą na dwa ekrany telewizyjne na ścianie. Na prawym ekranie jest losowanie wstępnej rundy Ligi Mistrzów. Na lewym ekranie prezenter ogłasza wyniki wyborów. Wszystkie twarze odwracają się na chwilę w lewo. „Zwycięzcą wyborów jest prezydent Kagame z 98% głosów” – czyta. Śmiech jest wszędzie.

Mój sąsiad mówi mi, dlaczego wszyscy się śmieją. „Wybory w Rwandy nie ma sensu. Stąd. W jakim kraju prezydent otrzymuje 98% głosów? Kelner też ma dosyć. Wyłącza telewizor. „Dosyć tych wyborów”.

Nowe opony w Sameer Hussein

Jestem w Kigali, aby kupić dwie nowe opony do skuterów. Przedwczoraj złapałem gumę z tyłu. Mechanik poinformował, że jechałem na dwóch prawie zużytych oponach. Ponieważ mało kto już jeździ na skuterze w Ugandzie, nowe opony były dostępne tylko w stolicy Kampali, 400 km od Kabale. Telefon później przyszedł z dobrą wiadomością. Mogłem też kupić nowe opony w Kigali w sklepie z częściami Sameera Husseina. Odległość między Kabale a Kigali to tylko 100 kilometrów.

W Kigali wszystkie ulice mają numery. Szopa Sameer Hussein znajduje się między ulicą 86 a 2. Nie można jej przegapić. Wszystko idzie dobrze. Kupuję dwie nowe opony i mocuję je z tyłu hulajnogi.

W międzyczasie jestem w drodze do jedynej atrakcji Kigali: Pomnik Ludobójstwa w Kigaliga. Muszę przez chwilę uważać, bo cysterna wylewa wodę na jedną z nielicznych polnych dróg w centrum. To w każdym przypadku pozwala uniknąć niezbędnego kurzu. Ale czy nie byłoby lepiej po prostu celować w warstwę asfaltu? Wtedy nie musisz codziennie spryskiwać wodą.

Cysterna rozlewa wodę na polnej drodze w Kigali

Pomnik Ludobójstwa w Kigaliga

Niestety, Rwanda jest najbardziej znana z krwawych masakr w 1994 roku. W tym roku Hutu i Tutsi walczyli w zaciekłej wojnie domowej. I podczas gdy siły pokojowe ONZ patrzyły z rezygnacją, zginęło od 800.000 1.000.000 do XNUMX XNUMX XNUMX.

Zauważam coś przy wejściu. Już po raz trzeci zbliża się pojazd safari, wypuszczając turystów. Mam bardzo złe przeczucia. Podróżujesz więc po Rwandzie, robisz kilka safari, a potem wybierasz się „na safari” do tego muzeum pełnego nieszczęścia. coś w tym stylu? Być może ci turyści sami o tym nie myślą. A o czym mówię? Co by o mnie pomyśleli? Turysta na zwariowanej hulajnodze z dwoma oponami przymocowanymi do bagażnika.

Na „safari” do Muzeum Ludobójstwa w Kigali

Muzeum jest jednocześnie imponujące i otrzeźwiające. Mijam znak, który mówi, że zakopano 250.000 XNUMX szczątków.

Wizyta na plantacjach herbaty w Rwandzie

Dzień w Kigali wystarczy. Najwyższy czas przebić się przez faliste wzgórza Rwandy w kierunku Uganda prowadzić.

Na skuterze jest naprawdę przyjemnie. Po drodze często zatrzymuję się w wioskach. Mieszkańcy wychodzą przed białym mężczyzną na skuterze. A wsi w Rwandzie nie brakuje. Rwanda nie bez powodu jest najbardziej zaludnionym krajem na kontynencie Afryka.

Na zdjęciu z niektórymi mieszkańcami Kinteko w Rwandzie

Ze wzgórz roztacza się wspaniały widok na plantacje trującej zielonej herbaty. Jakieś dziesięć kilometrów przed granicą z Ugandą postanawiam zjechać z głównej drogi. Przejeżdżam przez plantacje herbaty. Dwóch pracowników ładuje bele zebranych liści herbaty na tył minibusa.

Furgonetka odbiera bele herbaty w Mulindi

O szóstej zbliżam się do granicy z Ugandą. Ostrożnie przejeżdżam obok długiego na milę szeregu ciężarówek. Formalności graniczne dopełniłem w mgnieniu oka. „Do zobaczenia w Rwandzie”, a pięć minut później „Witamy w Ugandzie. Trzymać się lewej strony.'

Szczęśliwy wypadek

Czasami to działa, a czasami nie. Tym razem jest w porządku. Dziesięć kilometrów przed Kabale moja tylna opona znów jest przebita. Chłopiec na rowerze każe mi przejść 50 metrów. – Tam przyklejają twoją taśmę.

Naprawa opon tylnych w pobliżu Kabale, Uganda

Serwisant opon natychmiast decyduje o wymianie opony. „Wyrzuć tę starą oponę. Właściwie twoja przednia opona to już niewiele, ale zostawię ją założoną. Nigdy nie wiesz.'

In Backpackers Kabale Przyjeżdżam o zachodzie słońca. Mały David jest zachwycony, że znów mnie widzi.