My (Cor i Grietje van Podróż bez strachu), podróżować z nasz kamper Toyota Hilux 4×4 drzwi Afryka. Kontynent afrykański jest mekką dla 'lądem' z wieloma trudnymi trasami i pięknymi miejscami docelowymi. Pierwszy afrykański kraj, który odwiedziliśmy podczas naszej podróży do Republika Południowej Afryki jest obecny Maroko, śledzony przez Mauretania en Senegal. Ponieważ my Gambii en Mali też odwiedziliśmy, technicznie trasa okazała się taka, że już jesteśmy w środku część 2 relacje z południowego Senegalu, Casamance. Oczywiście możesz też ponownie zacząć oglądać wideo!
Uwaga: Niestety dźwięk z muzyką Toto w filmie został zablokowany przez YouTube. Dlatego dodano inny, bezpłatny numer, aby nadal można było oglądać wideo.
Przejście graniczne
Przekroczyliśmy granicę Mali o pszczole Mussala (Lokalizacja tutaj) i dotarł na południowy wschód Senegal z powrotem. Procedura na granicy przebiegła w miarę sprawnie. Dwóch urzędników próbowało poprosić o więcej pieniędzy na znaczki, ale po lekkiej kontrataku odpuścili swoje pytanie.
Mali było bardzo kiepskie pod względem dróg przelotowych, więc liczyliśmy na lepsze drogi w tej części Senegalu. To było dość rozczarowujące. Tak, czasem można było przejechać kilkaset metrów bez dziur. Ale jeśli dodałeś trochę gazu, wkrótce zostałeś ponownie ukarany głębokimi dziurami w asfalcie, których nie można przegapić. Na szczęście kilkaset kilometrów w głąb kraju sytuacja znacznie się poprawiła.
Noc
W tej części właściwie tylko nocowaliśmy na dziko. Często mieliśmy do wyboru dwie opcje: albo bezpiecznie w wiosce lub w jej pobliżu z ochroną ludności, albo w „środku niczego”, gdzie, miejmy nadzieję, nikt nie przyjdzie.
Pewnego razu, gdy byliśmy odizolowani, około 50 metrów od polnej drogi, okazało się, że jest mniej samotnie, niż się spodziewaliśmy. Tak, kiedy przyjechaliśmy o 18.00 było cicho, ale następnego dnia samochody i motorowery jeździły tam iz powrotem. Kiedy nas zobaczyli, zatrąbili i głośno pomachali. Fajnie, ale po pół dnia masz już dość.
Prawo
Życzliwości nie brakuje, bo ktoś spontanicznie wpadł po południu z wodą i orzeszkami ziemnymi. Następnego dnia, tuż przed wyjazdem, znowu krzyczymy… Bonjour, ca va? Mężczyzna w długiej szacie wyszedł zza rogu kampera i pokazał jakiś medal. Rozumiemy, że to burmistrz. Zapytał, dlaczego tu jesteśmy.
Próbowaliśmy wyjaśnić naszym najlepszym francuskim, że spędziliśmy tu noc i zaraz wyjeżdżamy. W tym samym czasie przybywało coraz więcej ludzi. W pewnym momencie było ich około jedenastu. Jeden mówił trochę po angielsku. Wyjaśnił, że burmistrz chciałby, żebyśmy poprosili o pozwolenie.
Wysoka wizyta
Impreza rozrosła się jeszcze bardziej, gdy pojawiło się dwóch wezwanych agentów. Jeden wyglądał na strasznie wściekłego i poprosił o paszporty. Kartkował go przez piętnaście minut, aby dojść do wniosku, że w Senegalu jesteśmy całkowicie legalni.
Jeszcze kilka telefonów tam iz powrotem, a potem pojawił się urzędnik miejski. Po dłuższym namyśle powiedział nam, że musimy podpisać dokument stwierdzający, że jesteśmy odpowiedzialni za sposób, w jaki opuścimy to miejsce. Zebrano trochę papieru i sekretarz zaczął pisać list.
Podpisaliśmy dokument, podziękowaliśmy za gościnę i pożegnaliśmy już 16 osób, w tym burmistrza, dwóch żandarmów i urzędnika miejskiego.
Kontynuuj do Koldy
Posprzątaliśmy i kontynuowaliśmy naszą podróż 100-kilometrowym terenowym torem do na ramieniu (Lokalizacja tutaj). Zrobiliśmy tu zakupy. Dalej na zachód znaleźliśmy miejsce nad rzeką Casamance w pobliżu wioski. Dzieci wiejskie i osoby starsze ponownie uznały nas za bardzo interesujące.
Byli z dużą grupą i obserwowali, jak rozkładamy kampera, rozkładamy stół i krzesła, a później idziemy popływać. Niektórzy mieli szeroko otwarte oczy i stali przez kilka minut z otwartymi ustami, oszołomieni patrząc na nas i kampera. W końcu, gdy było dobrze po 19.00:XNUMX, poszli do swoich okrągłych lepianek, żeby coś zjeść i spać. Wtedy też moglibyśmy cieszyć się spokojem….
Chor Zinguina
Dalej na zachód znajduje się stolica południa i Casamance: Chor Zinguina (Lokalizacja tutaj). Tutaj spędziliśmy noc na kempingu, załatwiliśmy na to wizę Gwinea Bissau i zrobiliśmy pranie.
Wyraźnie można było zauważyć, że jest tu bardziej wilgotno i cieplej. Rano około godziny 5 – kiedy temperatura osiągnęła najniższy punkt w ciągu dnia, około 23 stopni – krople wody chlusnęły na dach naszego kampera. Wilgotność była tak wysoka, że liście palm nad nami regularnie uwalniały krople.
Samo miasteczko wygląda bardziej jak duża wieś, ale udało nam się kupić kilka rzeczy, które nie były dostępne gdzie indziej na wsi.
Punkt Świętego Jerzego
W odległym miejscu po południowej stronie Casamance znaleźliśmy wioskę o nazwie Punkt Świętego Jerzego (Lokalizacja tutaj). Wioska, w której tradycje kultywowane są tańcem i muzyką. Jest to również wioska, w której w dwóch kwaterach zatrzymują się niektórzy zachodni turyści. Przybywają w poszukiwaniu manatów, ssaków występujących tylko w ciepłych wodach regionów tropikalnych. Niestety ich nie widzieliśmy, jesteśmy to winni.
Spacer Oussauye
W ciągu ostatnich kilku miesięcy robiliśmy mało sportowych rzeczy, więc znowu nadszedł czas na energiczny spacer. W tej części Afryka mało jest oznakowanych tras i szlaków turystycznych… Mimo to znaleźliśmy trasę dla rowerów górskich o długości około 18 kilometrów i postanowiliśmy ją przejść.
Las tematyczny
Szliśmy Oussauye (Lokalizacja tutaj), a później do lasu z wieloma różnymi drzewami, prawdziwego lasu tropikalnego z palmami, orzechami nerkowca i drzewami mango oraz kopcami termitów. Następnie przeszliśmy przez małą osadę, gdzie zobaczyliśmy wiele ogromnych, grubych drzew.
Wioski i żniwa
Z jednej strony tutejsze wioski są nieco nowocześniejsze, przynajmniej domy. Są to kanciaste, zbudowane z kamienia, dość duże, a dachy z blachy cynkowej. Ale poza tym życie jest trochę mniej nowoczesne. Na przykład nikt nie ma samochodu, a wodę czerpie się ze studni. Na poboczach jest dużo brudu, a podwórka wokół domów są zasypane piaskiem.
Następnie dotarliśmy do niższego obszaru, gdzie uprawia się ryż. Kobiety i dzieci były zajęte żniwami. Chętnie popisywali się swoją techniką. Zbiory to bardzo pracochłonne zajęcie.
Szliśmy dalej i po przejechaniu kilku kolejnych wiosek stopniowo zmęczyliśmy się i cieszyliśmy się, że tuż przed końcem wycieczki pojawił się kolejny taras. To jest tutaj dość wyjątkowe. Odpoczywaliśmy i piliśmy przez chwilę. Spacer po raz kolejny utwierdził nas w przekonaniu, że spacerując znacznie lepiej postrzega się otoczenie. Umieściliśmy spacer na Wikiloc (klik tutaj).
Kemping na plaży
Na trasie zaopatrzenia do Czapka Skirring (Lokalizacja tutaj) stawało się to dla nas coraz bardziej jasne. Ilość białych ludzi, których spotkaliśmy świadczyła o tym, że byliśmy w drodze do obszaru turystycznego. I rzeczywiście, są tu bary, restauracje i hotele.
Znaleźliśmy miejsce na odcinku plaży, gdzie było cicho. Jedyny dostęp jest przez plażę podczas odpływu. Staliśmy na betonowej płycie, pod wysokimi palmami, na tarasie hotelowego baru.
Jest częścią dużego opuszczonego kompleksu. Szkoda… Później słyszymy, że włoski właściciel nie mógł się dogadać z rządem. Dzięki fantastycznemu widokowi na Ocean Atlantycki było tu cudownie cicho.
Czapka Skirring
Z naszego miejsca biwakowego do wioski było około 4 km spacerem plażą. Miły spacer wzdłuż wybrzeża. Niestety plaża była zaśmiecona tysiącami martwych ryb. Miejscowy powiedział nam, że rybacy wyrzucają swój przyłów do morza, który ostatecznie ląduje na plaży. Wiele sępów, które tu latają, je smaczny posiłek.
Tuż przed wioską minęliśmy kompleks hotelowy francuskiego Club Med. Leżaki w strzeżonej części były pełne starszych białych, a pomiędzy nimi było starannie grabione. Przez plażę rybacką, która jest bardzo podobna do tej, którą widzieliśmy Nawakszut, Gambii en Dakar, weszliśmy do wsi.
Jest to tętniące życiem miejsce, jest tu wiele sklepów i kiosków z przyjemną atmosferą. W przeciwieństwie do reszty Senegalu widzieliśmy tutaj wiele zachodnich restauracji i kawiarni. Można również wypożyczyć rowery, motorowery i quady.
Cap Skirring jest atrakcją turystyczną, ale tradycyjna atmosfera jest dość dobrze zachowana.
Kierunek Gwinea Bissau
Po tym opuściliśmy Senegal. Kraj jest wyraźnie bardziej nowoczesny i postępowy niż Mauretania en Mali. Cieszyliśmy się różnymi ludźmi i ich stylem życia. Ale przyszedł czas na nową przygodę i tak pojechaliśmy Gwinea Bissau. Możesz przeczytać więcej na ten temat w naszym następnym blogu.
