Znowu jesteśmy w drodze! Wsiadamy kampera 4×4 na prom na Wyspy Owcze, a następnie jedziemy dalej do Islandia. Wyspy Owcze należą do terytorium Dania a z Hirtshals przeprawiamy się. Hirtshals to miejsce, w którym aktywność wokół portu zajmuje ważne miejsce. Horyzont wyznacza przemysł, transport morski i ogromne turbiny wiatrowe. Ostatecznym celem promu jest Islandia, ale po drodze zostawiamy łódź na kilka dni, aby odwiedzić Wyspy Owcze. Po Islandii wracamy do Norwegia podróżować tam przez wybrzeże fiordu dalej na północ do Tromso, ale o tym później.
Przeprawa promowa na Wyspy Owcze
Rejs statkiem przez Północny Atlantyk na Wyspy Owcze jest niezapomnianym przeżyciem. Doświadczamy, jak strasznie duży i potężny jest Ocean Atlantycki.
prom MS Norrona to fantastyczna łódź. Udogodnienia są obfite i wszystko wydaje się nowe po niedawnym remoncie. Ale silny wiatr, który regularnie osiąga siłę wichury, determinuje uczucie. Fale „bawią się” wielotonowym statkiem. A my jesteśmy skazani na wyciąganie się na łóżkach. W tej pozycji obrzęk ma najmniejszy wpływ na zawartość naszego żołądka.
Po prawie 50 godzinach ponownie spotykamy się z naszymi kamper 4×4 który jest kilka pokładów niżej i docieramy do portu Wysp Owczych w stolicy Tórshavn.
Czytaj także: Prom do Norwegii z Groningen (Eemshaven) | Kwiecień 2022
Kemping Giljanus
Ponieważ dokujemy później niż planowaliśmy, zrobiło się teraz ciemno. Zapytanie mówi nam, że tylko jeden kemping jest otwarty na całej grupie wysp. Po półgodzinnym sterowaniu docieramy do „campingu”. Okazuje się, że to hostel o nazwie Giljanusa gdzie dozwolone jest biwakowanie na parkingu. Możemy korzystać z zaplecza sanitarnego hostelu. To jest ładnie zaaranżowane.
Następnego ranka, gdy powoli się rozjaśnia, po raz pierwszy widzimy kontury krajobrazu: częściowo pokryte śniegiem skały czasami wystają prostopadle wysoko nad powierzchnię morza, a fale nieustannie uderzają o ściany. Cóż za wspaniałe widowisko, będziemy się tu świetnie bawić.
50.000 XNUMX mieszkańców i wiele owiec
Około 50.000 40 ludzi mieszka na Wyspach Owczych, z czego XNUMX% mieszka w stolicy Torshavn. Całkowita powierzchnia gruntów jest porównywalna z prowincją Utrecht. Na wyspach nie ma drzew... nawet krzewu, tylko trawa i mech.
Strome zbocza są wypasane przez ogromną populację owiec. Nawiasem mówiąc, owce są prawie święte dla mieszkańców… nie bij owcy, bo to będzie cię dużo kosztować.
Zmyte drogi
Jeździmy po dobrze utrzymanych asfaltowych drogach, aby uzyskać pierwsze wrażenie. W ten sposób docieramy do wioski Gasadalur. Tutaj fale rozbijają się o skały. Widzieliśmy wiele wybrzeży, ale przemoc, którą pokazuje tutaj morze, jest przytłaczająca. Kontynuujemy spokojnymi krętymi drogami do najbardziej odległej wioski na wyspach: Saksun.
Mieszka tu 8 osób. Spacerujemy i cieszymy się spokojną atmosferą teraz, gdy nie ma turystów.
Według broszury w pobliżu wioski Eidi jest otwarty kemping. Ale kiedy tam dotarliśmy, okazało się, że powódź miała miejsce 2 dni temu. To spore spustoszenie, a droga dojazdowa została zmieciona. Decydujemy się na dziki biwak na drodze. Konieczność nie zna prawa.
Deszcz i wiatr
Zimą na Wyspach Owczych nie jest całkiem fajnie… czasami pada deszcz… cały dzień. Tak więc drugi dzień naszego pobytu trochę wpada do wody. Wychodzimy dalej, aby jechać drogą Panoramową z Eidi do Gjogv. Widoki ogranicza deszcz, ale to, co można zobaczyć, robi wrażenie.
Podczas wspinaczki opustoszałą zimową górską drogą deszcz szybko zamienia się w śnieg. Na stromych odcinkach wyzwanie staje się coraz większe… za duże. Wąska droga ledwo odróżnia się od pobocza. Mimo, że nasz kamper 4×4 jest dobrze wyposażony, postanawiamy zawrócić.
Trafiamy do wioski o nazwie Vidareidi, gdzie przyjazny mieszkaniec mówi nam, żebyśmy nie mieli problemu z zaparkowaniem na noc naszego kampera na parkingu przed jego domem.
Drogi na 18 Wyspach Owczych są również bardzo dobrze utrzymane. Istnieje wiele tuneli łączących wyspy. Za trzy z tych tuneli trzeba uiścić opłaty drogowe, co można zrobić tylko online.
Kirkjubour
Ta historyczna osada na wyspie Streymoy emanuje spokojem. Kirkjubøur znajduje się na końcu ślepej uliczki, a większość niewielkich domów jest czarna z czerwonymi ramami i trawiastymi dachami.
We wsi znajduje się gospodarstwo rolne, które od 18 pokoleń zamieszkuje ta sama rodzina. Według legendy został zbudowany z drewna wyrzuconego na brzeg, które podobno zgubił statek. Po zapoznaniu się z tłem historycznym idziemy na kolejny spacer po stromych zboczach gór i uzyskujemy imponujący widok na szorstkie skały z rozbijającymi się o nie falami.
Tórshavn
Ostatniego dnia naszej wizyty na Wyspach Owczych przyglądamy się stolicy. Jedna z najmniejszych stolic na świecie, dlatego jest tak wyjątkowa. Przytulna atmosfera wsi z przyzwoitą ofertą sklepów i obiektów jest być może jednym z powodów, dla których mieszkańcy tych odległych wysp lubią tu przebywać. W końcu samo wybranie się do innego miasta będzie kosztować co najmniej 2-dniową wycieczkę łodzią. Stara część miasta, gdzie m.in. 9.! Stuletni parlament wciąż znajduje się na półwyspie Tinganes, jest pełen historii i dlatego warto go odwiedzić.
Rozglądamy się po porcie, w którym ludzie zajęci są przeładunkiem kontenerów i uświadamiamy sobie, że zdecydowanie wszystko, co uprzyjemnia ludzkie życie, musi być przetransportowane. Głównym towarem eksportowym będzie baranina, jagnięcina i ryby.
Na filiżankę kawy, lokalne piwo lub pyszne domowe ciasto możemy wybrać się do kawiarni Paname polecić. Ta rodzinna firma znajduje się w samym centrum w zabytkowym budynku z trawiastym dachem i jest zdecydowanie warta odwiedzenia ze względu na przyjazną atmosferę i wszystkie smakołyki.
Na Islandię
Na dwa dni przed odlotem otrzymujemy sms od Smyril Line informujący nas, że ze względu na warunki pogodowe prom odpłynie dzień wcześniej. Ma to zapobiec burzy na morzu. Szkoda, że nasza zimowa wizyta skróci się o jeden dzień.
Wyspy Owcze są odwiedzane zimą przez niewielu. Jednak właśnie w tym okresie mogliśmy zobaczyć, jak wygląda życie na tej odległej grupie wysp. Udało nam się znaleźć jeden z dostępnych kempingów na Wyspach Owczych, który był otwarty. Pozostałe noce spędziliśmy „na dziko”, co samo w sobie jest zabronione i nie chcemy tego tutaj promować. Właściwie nasza wizyta była zbyt krótka. W drodze na Islandię promem najlepiej „wysiąść” na tydzień.
Na Islandię dopłynęliśmy promem, o czym więcej w następnym blogu!
