Gedachtespinsels over alibi’s, inspiratie voor nieuwe teksten en de winter er warmpjes bij kunnen zitten.
Alles er op en er aan
‘En dit is dan wat ze noemen de garage’, zegt het meisje. Ik kijk in de laadruimte onder het bed van de omgebouwde bus. Er staat van alles in: een grijs- en schoonwater-tank, gasfles en zelfs een boiler.
‘Oh ja …’ mompel ik en ik kijk hoe ze me de apparatuur demonstreert. De vraagprijs is nog best hoog. Daar moet iets vanaf, dus ik wil niet al te enthousiast zijn.
‘Ik heb een video met uitleg. Die kreeg ik toen ik hem zelf twee jaar geleden kocht van de man die hem zelf bouwde’, licht ze toe.
De Truma elektroboiler is een goed alternatief voor een boiler op gas in je caravan, camper of boot.
De boiler heeft een reservoir met een inhoud van 14 liter en wordt verwarmt door een 230 volt verwarmingselement met een vermogen van 850 watt.
Het warme water daalt maar 1 °C per uur door de isolatie van het reservoir wat hem uiterst efficient maakt.
- Duurzaam elektrisch water verwarmen
- Zeer efficient
- Verliest slechts 1 °C warmte per uur
- 14 liter
- Excl. slangen en aansluitingen
Lees ook: Reizen met camper (3) | Camper gekocht + features en upgrades
Plannen bekend
De plannen zijn bekend. Mijn boot gaat naar de winterplek en ik verblijf de winter in een camper. Ik had een ander busje op het oog, maar toen bleek hij Euro 3 te zijn, wat betekent dat je er bijvoorbeeld Arnhem niet mee in mag. Na wat frustratie en uren op Marktplaats, kwam ik op deze. Mooi ding, compleet met zonnepanelen, wateraansluiting, toilet en kachel. Een camper bestuur je wat makkelijker in je eentje dan een boot.
‘Wat vind je?’ vraagt de vriend die mee was de camper bekijken. We zitten weer in zijn auto. M’n hoofd raast van enthousiasme en gedachten. Waar ga ik overnachten? Is de bus wel goed? Wat nu als ik bedonderd wordt en in de eerste maand al een heleboel onkosten heb? Wat nou als … ‘Hallo?’ hoor ik naast me. Ik schrik op.
‘Wat?’
‘Wat vind je ervan?’
‘Ja, gaaf ding.’ Ik luister naar het nummer op de radio. M’n gevoel gaat alle kanten op. Enerzijds blij dat ik dit ga doen, want m’n vrije bestaan wordt ten opzichte van het leven op een boot vergroot, anderzijds had ik het liever samen gedaan.
‘Ik denk dat je het moet doen’, concludeert die vriend. Ik denk terug aan hoe ik mijn boot kocht en veel van de vraagprijs af kreeg. Tijdens het bezichtigen deed ik allerminst enthousiast, benoemde alle nadelen en het onderhoud dat nodig was en zei er een nacht over te willen slapen. Toch belde ik diezelfde dag en bood duizend euro minder dan de vraagprijs. Met succes.
‘Ik ook. Vanavond bied ik negen en een half’, zeg ik stellig. Ik denk aan dat het een flink bedrag is, maar wel beduidend lager dan de vraagprijs. De camperbus is compleet en kan in principe jaren mee. Een enorm klusproject heb ik geen zin meer in, dus dan betaal je wat meer. De vriend kijkt mijn kant op.
‘Ik wist het’, zegt hij glimlachend.
Aankoop
‘Jeetje, dat is wel een heel stuk lager dan de vraagprijs’, stamelt het meisje aan de andere kant van de lijn.
‘Ja, dat klopt. Er moet nog het een en ander gebeuren aan de afwerking binnen, de schuifdeur moet afgesteld worden en motorisch blijft een gok, hè?’ opper ik. Ze ging overleggen met haar vriend en zou me terugbellen. Dat terugbellen duurde erg lang. De dag erna had ik nog geen bericht dus ik begon hem te knijpen.
Het deed me denken aan een arbeidsvoorwaardengesprek dat ik eens had. Ik kreeg een aanbod maar vond dat te weinig. De vrouw van HR kon twee treden hoger binnen het CAO. Ik wilde meer en overblufte haar: ‘Vier tredes hoger, moet je dat dan overleggen of zo?’ vroeg ik. Ja, dat moest ze inderdaad overleggen. ‘Nou weet je wat we doen?’ begon ik. ‘Jij gaat overleggen en dan bel je me anders zo even terug.’ M’n hart stond in m’n keel en ik dacht dat ik het verkloot had. Een half uur later belde ze terug en zei dat het goed was. Als je iets wilt, dan kun je dat uitstralen.
‘Hoi, Melanie hier. We accepteren je bod voor de camperbus. Wanneer kom je hem ophalen?’ Hoppa! Zie je wel? Ik heb een camper.
Van gas- naar stand-kachel
‘Nou, dan is dat klaar.’ Zei de vriend waar ik vannacht met m’n camperbus heb overnacht. Ik kon hem zo in zijn werkplaats rijden en daar slapen. We hebben de gaskachel er uitgehaald en een standkachel er ingezet. Dat werkt perfect en ik had het ding toch al van m’n boot.
Tijdens het klussen keek ik op Park4Night, een app waar je camperplaatsen kunt vinden, en ik vond een mooie plek tussen m’n huidige locatie en de plek waar ik morgen moet werken.
Een mooie natuurplek aan het water. Officieel kamperen is er niet toegestaan, maar ik weet dat ‘net doen of je gek bent’ meestal werkt. En daarbij is m’n bus aan de buitenkant niet een typische camper, dus het kan ook een geparkeerd bedrijfsbusje zijn.
Ik heb er wel eens over nagedacht om er bedrijfsstickers op te plakken. ‘Hondenuitlaatservice De Labri’ of zo. Of ‘Hondentrimsalon Sem’. Puur om het alibi, en aan te tonen dat er geen waardevolle spullen in zitten. Maar dat project loopt nog.
Uiterst bijzondere plek
De plek aan het water is werkelijk fantastisch. Je kunt om het meer heen lopen, veel begroeiing en hier en daar een klein strandje. Het is middenin de hittegolf, dus water is wel fijn.
Tijdens het wandelen tref ik een man aan die wat zenuwachtig heen en weer loopt. Sportschoenen, flesje, handdoekje, maar hardlopen ho maar. Ik fotografeer de omgeving en stuur de foto’s naar de kachelvriend.
‘Ah, die plek ken ik volgens mij wel. Heb wel eens gehoord dat dat een homo-ontmoetingsplek is.’ Alles viel op z’n plek. De man met sportschoenen en flesje water, de stoppende auto’s die weer doorreden en al die heen en weer lopende kerels. Heel de wereld weet dat het een gay-parking is, maar ik weer niet. Laten we het beginnerspech noemen. Ik ben wel blijven staan overigens. Mij krijgen ze niet klein. Ook niet zonder alibi.
Lees ook: Wonen op een boot | Dit is Sem de Labri
Lees ook: Wonen op een boot | Zou je dat nou wel doen?!
Lees ook: Wonen op een boot | Ongewenst bezoek, beroerde nachten en tóch die vrijheid
