Wereldreizigers.nl

Guinee Bissau

Achtergrond

Gedurende een groot deel van zijn geschiedenis stond Guinee-Bissau onder de controle van het Mali-rijk en het Kaabu-koninkrijk. In de 16e eeuw begon Portugal met het opzetten van handelsposten langs de kustlijn van Guinee-Bissau. Aanvankelijk waren de Portugezen beperkt tot de kustlijn en eilanden. De slaven- en goudhandel waren echter lucratief voor lokale Afrikaanse leiders, en de Portugezen waren langzaamaan in staat hun macht en invloed landinwaarts uit te breiden. Vanaf de 18e eeuw vielen het Mali-rijk en het koninkrijk Kaabu langzaam uiteen in kleinere lokale entiteiten. Tegen de 19e eeuw had Portugal Guinee-Bissau volledig opgenomen in zijn rijk.

Guinee-Bissau heeft sinds de onafhankelijkheid in 1974 aanzienlijke politieke en militaire onrust gekend. In 1980 vestigde een militaire staatsgreep generaal Joao Bernardo ‘Nino’ ​​VIEIRA als president. Het regime van VIEIRA onderdrukte de politieke oppositie en zuiverde politieke rivalen. Verschillende pogingen tot staatsgreep in de jaren tachtig en begin jaren negentig konden hem niet van zijn troon stoten. In mei 1999 leidde een militaire muiterij en burgeroorlog tot VIEIRA’s verdrijving. In februari 2000 droeg een overgangsregering de macht over aan oppositieleider Kumba YALA. In september 2003 wierp een bloedeloze militaire staatsgreep YALA omver en installeerde zakenman Henrique ROSA als interim-president. In 2005 werd voormalig president VIEIRA herkozen, waarbij hij beloofde economische ontwikkeling en nationale verzoening na te streven; hij werd in maart 2009 vermoord. In juni 2009 werd Malam Bacai SANHA tot president gekozen, maar hij stierf in januari 2012 aan een langdurige ziekte. In april 2012 verhinderde een militaire staatsgreep de tweede ronde van de presidentsverkiezingen. Na bemiddeling van de Economische Gemeenschap van West-Afrikaanse Staten nam een ​​civiele overgangsregering de macht over. In 2014 werd Jose Mario VAZ tot president gekozen na vrije en eerlijke verkiezingen. In juni 2019 werd VAZ de eerste president in de geschiedenis van Guinee-Bissau die een volledige presidentiële termijn voltooide. Umaro Sissoco EMBALO werd in december 2019 tot president gekozen, maar trad pas in februari 2020 in functie vanwege een langdurige uitdaging voor de verkiezingsuitslag.

Etnische groeperingen

Balanta 30%, Fulani 30%, Manjaco 14%, Mandinga 13%, Papel 7%, niet-gespecificeerde kleinere etnische groepen 6% (2015 est.)

Talen

Portugees gebaseerd Creools, Portugees (officieel; grotendeels gebruikt als tweede of derde taal), Pular (een Fula-taal), Mandingo

Religies

Moslim 46,1%, volksreligies 30,6%, christen 18,9%, anders of niet-gelieerd 4,4% (2020 schatting)

Demografisch profiel

De jonge en groeiende bevolking van Guinee-Bissau wordt ondersteund door een hoge vruchtbaarheid; ongeveer 60% van de bevolking is jonger dan 25 jaar. De grote reproductieve leeftijd van de bevolking en het totale vruchtbaarheidscijfer van meer dan 4 kinderen per vrouw compenseert de hoge kinder- en moedersterftecijfers van het land. Dit laatste behoort tot de hoogste ter wereld vanwege de prevalentie van vroege zwangerschappen, een gebrek aan geboorteafstand, het hoge percentage geboorten buiten zorginstellingen en een tekort aan medicijnen en benodigdheden.

Guinee-Bissau’s geschiedenis van politieke instabiliteit, een burgeroorlog en verschillende staatsgrepen (de laatste in 2012) hebben geresulteerd in een fragiele staat met een zwakke economie, hoge werkloosheid, ongebreidelde corruptie, wijdverspreide armoede en bloeiende drugs- en kinderhandel. Omdat het land een gebrek heeft aan onderwijsinfrastructuur, schoolfinanciering en -materiaal, en gekwalificeerde leraren, en met de culturele nadruk die wordt gelegd op religieus onderwijs, sturen ouders vaak jongens om te studeren in residentiële koranscholen (daara’s) in Senegal en Gambia. Ze zijn vaak extreem achtergesteld en worden door marabouts (moslimreligieuze leraren) gedwongen tot straatbedelarij of landbouwwerk, die zichzelf verrijken ten koste van de kinderen. Jongens die hun marabouts verlaten, belanden vaak op de straten van Dakar of andere grote Senegalese steden en zijn kwetsbaar voor nog erger misbruik.

Sommige jonge mannen die geen opleiding hebben gevolgd en geen baan hebben, raken betrokken bij de bloeiende internationale drugshandel. Het lokale drugsgebruik en de daarmee samenhangende geweldsmisdrijven nemen toe.

Elke maand leuke reistips en voordelen ontvangen?

logo-wereldreizigers-grijs-1
Translate »