Wie haalt het in zijn hoofd om ruim 3.000 kilometer op een scooter door Oost-Afrika te rijden? Op bezoek te gaan bij berggorilla’s? Scootersafari’s (bestaat dit woord?) te maken in vijf nationale parken? Om onder meer leeuwen, buffels, nijlpaarden en olifanten van heel dichtbij te bewonderen. Ik ben Eric en ik reis graag rond op een scooter. Lees hier deel 16 van het unieke verslag van een waanzinnig scooteravontuur in Oeganda, Rwanda en Kenia. In dit deel reis ik verder in het wonderbaarlijke land van de Karamojong en leer ik een local scooterrijden.
Oeganda heeft ons hart meer dan eens gestolen en wat ons betreft is het een reisbestemming die bij elke wereldreiziger op de bucketlist thuis hoort. Ontdek waarom Oeganda de parel van Afrika wordt genoemd.
Een reis door Oeganda zal er één zijn om nooit meer te vergeten. Spot de tree-climbing-lions, ontmoet duizenden olifanten, sta oog in oog met Berggorilla's in de jungle en maak kennis met de prachtige cultuur.
Een rondje door Kotido
Het is echt even wennen als ik een rondje wandel over de zandpaden in het centrum van Kotido. Je vraagt je gelijk af hoe het kan dat een stad met ruim 20.000 inwoners geen fatsoenlijke asfaltweg heeft. Het antwoord krijg je gelijk als je rondkijkt.
Langs de weg staan jute zakken gevuld met houtskool. Een paar mannen lopen met handkarren met gele jerrycans. ‘Die jerrycans zijn gevuld met water,’ hoor ik van een transporteur. De meeste huizen hier hebben geen stromend water of een watertank.
Het valt me allemaal niet mee. Hoe leuk de foto’s met ezels en vrouwen met bossen hout op hun hoofd er op het eerste oog ook uitzien. Bij nader inzien is het gewoon bittere armoe als je kilometers moet lopen op je blote voeten met een paar kilo hout op je hoofd.
De receptionist van het Kotido Resort Hotel stelt me gerust als ik navraag doe naar de toestand van de weg naar Moroto. ‘Maak je geen zorgen. De weg naar Moroto is niet van asfalt, maar wel een goed onderhouden murramweg. Met de auto rijd ik de 110 km naar Moroto in minder dan anderhalf uur.’
Bijzondere ontmoetingen in het savannelandschap met Karamojong herders
In amper vijf minuten heb ik de bebouwde kom van Kotido achter me gelaten. Het landschap verschilt behoorlijk met de route die ik de afgelopen dagen heb afgelegd in het noorden van Karamoja. Hier is het veel droger en ontbreken de rotspartijen. Autoverkeer is er niet of nauwelijks. In een uur tijd passeert er slechts een minibus.
Het aantal voetgangers op en om de weg is behoorlijk groot. Veelal lopen ze op blote voeten en zijn ze gehuld in traditionele kleding. Altijd zijn ze even verbaasd om een ‘mzungu’ op een scooter te zien.
Langs de kant van de weg zit een groepje herders. Ze zijn compleet uitgedost in de typische Karamoja stijl. Soms met een grappige hoed en altijd dragen zem een kleurrijk kleed. Naast de wandelstok hebben ze ook een houten steun in de hand. Deze steun is multifunctioneel. Het is een hoofdsteun en een zitbankje inéén.
Inmiddels bevind ik me tussen twee natuurreservaten, namelijk: Matheniko Game Reserve en Bokora Wildlife Reserve. In de parken leven een aantal soorten antilopen, zoals oryx, kob en hartebeest. Hun natuurlijke vijanden zijn hier gevlekte hyena’s en luipaarden.
Het wild zie ik niet. Wel zie ik veel herders die met hun kuddes erop uittrekken. De Karamojong herders zijn het gewend om dagen van huis te zijn. Vaak uit bittere noodzaak, omdat er door lange droogtes niks te grazen valt voor het vee.
Slecht heel sporadisch kom ik Karamojong nederzettingen tegen. Zakken met brandhout langs de weg zijn het teken dat er zo’n nederzetting in de buurt is. ‘Dat is voor de minibussen en auto’s die passeren. Ons brandhout is van hoge kwaliteit,’ aldus een verkoopster.
De Karamojong herders blijven me intrigeren. Soms zijn het nog kinderen, maar altijd lopen ze in die kleurrijke dekens. En die hoeden met veer. Wow.
Bij het zien van weer zo’n afgebladderd bord van de zoveelste hulporganisatie realiseer ik me dat ik door een heel kwetsbaar gebied rijd. Hoe mooi de natuur ook is en hoe vriendelijk en kleurrijk de vele Karamojong herders ook zijn. Ik vraag me dikwijls af wat er van al die projecten gekomen is.
Filevorming en lokale hulp bij een verraderlijke waterpartij
En dan is er filevorming op een behoorlijk lastig stuk zandweg. Een paar herders drijven hun geiten richting de berm en groeten vriendelijk. Eentje wijst me op een plek in de verte. ‘Pas op, want je komt daar vast te zitten als je niet uitkijkt. Het heeft hier een paar dagen flink geregend.’
De waarschuwing is niet voor niets. Ik arriveer bij een enorme plas water. Ik heb geen idee hoe diep het er is en of ik er met mijn scooter doorheen kan zonder erin weg te zakken. Gelukkig zie ik een groepje Karamojong aan de andere kant staan en loop door het water naar ze toe. Dat lukt me wel, maar af en toe zak ik flink weg in de drab. Op de scooter gaat dat zeker niet lukken.
De mannen blijken hier de hele dag de wacht te houden. ‘We duwen alle minibusjes en auto’s door de blubber, mzungu.’ Ik onderhandel met ze en ben er snel uit. Voor 10.000 Oegandese shilling (omgerekend 2,5 euro) tillen ze mijn scooter over de plas. Onderwijl strek ik mijn benen en maak een filmpje van de zwoegende Karamojong.
Een testritje op de scooter in Lopei
Rond half vier besluit ik in het dorpje Lopen een pauze te nemen. Ik koop een flesje water bij een kiosk en er is vrijwel gelijk een hele hoop bekijks bij mijn scooter. Een Karamojong vraagt me of hij een ritje mag maken op die geinige piki piki. Ik twijfel eerst, want ik weet natuurlijk niet of hij wel op een scooter kan rijden.
Ik geef hem een spoedcursus scooterrijden en vertel waar het gas en de rem zit. ‘Deze rem moet je niet gebruiken! Dat is de rem van het voorwiel. Als je die gebruikt, dan slip je weg. Gebruik alleen die ander en rijd niet te hard.’
De omstanders juichen hun dorpsgenoot toe als hij langzaam wegrijdt. Dan geeft hij behoorlijk gas en verdwijnt uit het zicht. Als dat maar goed gaat. Een paar minuten later verschijnt hij weer aan de horizon en neem ik zijn testrit op.
Wow. Het gejuich is niet van de lucht als de held weer arriveert. Hij heeft er erg van genoten en vraagt gelijk of hij de scooter niet kan kopen.
Bij de kiosk koop ik nog een paar flesjes water en een paar broodjes. Naast me staat een Karamojong vrouw die op het eerste gezicht allemaal bultjes in haar gezicht heeft. Bij nader inzien blijkt het hier te gaan om traditionele tatoeages.
Aankomst in Moroto met scooterpech
Mijn tijdige aankomst in Moroto verloopt toch niet zoals verwacht. In Moroto merk ik dat mijn scooter niet meer in staat is om een lichte klim te nemen. De motor begint te sputteren en slaat af. Het is nu een kwestie van aanduwen totdat de weg weer vlak is. Zo weet ik de receptie van het Mount Moroto Hotel te halen. Nadat ik daar heb ingecheckt krijg ik het adres door van een reparateur.
Ik rijd dezelfde weg terug en weet de werkplaats te vinden. Rond zeven uur is de scooter ontmanteld. De reparatie is in volle gang en zal vanwege de inval van de duisternis de volgende ochtend worden voortgezet. Ik krijg een lift naar mijn hotel en geniet er van een heerlijk diner.
Oeganda heeft ons hart meer dan eens gestolen en wat ons betreft is het een reisbestemming die bij elke wereldreiziger op de bucketlist thuis hoort. Ontdek waarom Oeganda de parel van Afrika wordt genoemd.
Een reis door Oeganda zal er één zijn om nooit meer te vergeten. Spot de tree-climbing-lions, ontmoet duizenden olifanten, sta oog in oog met Berggorilla's in de jungle en maak kennis met de prachtige cultuur.
Plan hier je vakantie naar Afrika
- Rondreizen vergelijken + offertes opvragen doe je bij Afrikaplus, Afrikareisopmaat, Djoser, Koningaap, Riksjatravel, Sawadee en Shoestring.
- Vliegtickets voor Afrika boek je via Skyscanner.
- Hostels, Hotels en Resorts in Afrika boek je bij Booking.com.
- Huurauto’s vergelijken doe je bij Sunnycars en Rentcars.
- Tours en activiteiten in Afrika boek je via GetYourGuide.
- Reisartikelen zoals koffers, tassen en meer koop je bij Bol.com.
- Simkaarten voor Afrika koop je bij Internationalsim.
- Parkeren bij het vliegveld regel je via Parkos, Parkcare of iParking.
