In deel 6 van de #pikipikitour2021 in Oeganda moeten we echt aan de bak. We rijden van Kitgum naar Kidepo Valley National Park (maar liefst 229 km) en onderweg slaat de regen toe. Pas rond half twee komt er een eind aan en moeten we nog ruim 100 km om Kidepo Valley NP te bereiken. De asfaltweg is dan allang weg. We ploeteren en ploegen onze scooters over keienpaden, los zand, modder en andere hotseknotsebegoniavarianten van wegen. Tegen het donker zijn we er bijna en ga ik compleet onderuit in de blubber en weigert een bewaker van Kidepo ons de doorgang… En dan is Betty daar!
Om je een idee te geven van de extremiteit van deze bizarre rit in Oeganda, heeft Chris bovenstaande video in elkaar geknutseld. Het kijken waard!
Lees ook:
pikipikitour2021 ? (1) Scooter kopen in Oeganda & ViaVia Guesthouse
pikipikitour2021 ? (2) Ziwa Rhino Sanctuary, vluchtelingen & scooterpech
pikipikitour2021 ? (3) Murchison Falls NP | De eerste scooter safari
pikipikitour2021 ? (4) Dronebeelden scootersafari | Murchison Falls
pikipikitour2021 ? (5) Pech in Pakwach en Gulu Central Market
pikipikitour2021 ? (6) Ploeteren door de modder in Oeganda (video)
pikipikitour2021 ? (7) Kidepo Valley | De erfenis van Idi Amin
Het regent pijpenstelen in Aswa
In Gulu heeft het behoorlijk geregend in de nacht. De plassen water voor de entree van Bomah Hotel spreken wat dat betreft boekdelen. ‘Wat er in de nacht is gevallen, kan dat vandaag niet meer,’ luidt mijn logica. Volle frisse moed bestijgen Chris en ik onze scooters voor een behoorlijk lange rit van bijna 230 km naar Kidepo Valley NP, op de grens met Zuid-Soedan.
De lucht betrekt razendsnel en na veertig kilometer hopen we slechts dat het donkergrijze wolkendek aan ons voorbij trekt. Natuurlijk gebeurt dat niet en komt het na een rustig begin nu met bakken uit de lucht. Ruim drie uur lang staan we in het gehucht Aswa onder een afdakje te wachten. We bestuderen tal van buienradars, maar veel wijzer worden we er niet van. Gewoon ‘pole pole’ oftewel rustig afwachten, luidt het credo.
De stortregens houden na een uur of drie op. Het is de hoogste tijd om in de motregen door te gaan, want er volgen nog ruim 150 km.
Eindelijk onderweg richting Kidepo Valley NP
Vlak voor Kitgum nemen we de afslag richting Kidepo. Het betekent gelijk het eind van de fraaie asfaltweg. Van mijn twee eerdere scootertrips hier weet ik dat er nu ruim 130 km zand-, grind- en keienpaden volgen. Over het algemeen is het wel een droog gebied en zijn de meeste paden goed berijdbaar. Tot aan de bergen van Kidepo, want daar regent het bijna elke dag.
Tegen half vier hebben we redelijke vorderingen gemaakt. Het is tijd om even uit te rusten en een late lunch te verorberen. We nemen een rolex (rolling eggs is een populair gerecht langs de weg in Oeganda: een chapati met eieren, tomaat, ui en paprika). Dit keer heeft de kok een wel heel bijzondere braadpan. Het is gemaakt van een autowiel (nb dit viel een medewerker van Mnarani Resort in Kilifi op toen ik hem de foto liet zien.. Wij hebben het niet opgemerkt). Hoezo recycling?
De duisternis valt in… en we mogen niet verder…
We vervolgen onze weg, maar echt hard kunnen we niet rijden op de uitdagende paden. Tegen zes uur zijn we er echt bijna. Ik herken de rots bij de entree van Kidepo Valley NP. Chris filmt me als ik letterlijk door de modder heen ploeg, terwijl de duisternis invalt (te zien in de video bovenaan deze pagina). Op de slippers balanceer ik m’n scooter door de modder (later als het donker is, ga ik behoorlijk op m’n bek). De rots vlak voor Kidepo is gelukkig in aantocht.
In het pikkedonker arriveren we bij de entree van Kidepo Valley NP. Twee zwaar bewapende bewakers hebben ons gezien en komen naar ons toe gewandeld. ‘We mogen jullie niet verder laten rijden, want het is donker.’
‘Maar we zijn er bijna! We hebben ruim 200 km gereden en zijn bijna bij de Kidepo Savannah Lodge.’ Chris lijkt het even helemaal niet meer te hebben. Hij vervloekt de bewakers. Maar die zijn onvermurwbaar. ‘Geen denken aan. Er is net een kudde olifanten die kant op gelopen. Wat als jullie een ongeluk krijgen? Dan hebben wij het gedaan.’
De bewakers hebben natuurlijk helemaal gelijk. Wat een idioten van mzungu’s… Dan verschijnt er een jeep van Uganda Wildlife Authority (UWA). ‘Hey Eric,’ hoor ik vanuit de jeep. ‘You are back. I am so happy to see you. Mandela (haar zoon) will be delighted. He still talks about you!’ Dan zie ik het gezicht van Betty, de manager van Apoka restcamp.
Ik vertel haar dat we niet verder mogen. Dat probleem wordt gelijk opgelost. De jeep van Betty zal ons op de resterende 17 km escorteren. Onderweg glijd ik helemaal onderuit in de modder.
We worden hartelijk ontvangen in de gloednieuwe Kidepo Savannah Lodge. Na een driegangenmenu gaan we slapen. De volgende ochtend kijken we onze ogen uit. Waar zijn we nu weer beland?! in een natuurparadijs pur sang…
In deel 7 verkennen we het prachtige Kidepo Valley NP en overnachten in het restcamp. Ik bezoek de voormalige (en prachtig gelegen) privélodge van Idi Amin die van hieruit op zijn jachtpartijen de wildstand in Kidepo flink wist uit te roeien. We ontmoeten angstige Karamoja kids, die op weg naar huis zijn met jerrycans vol water op hun hoofd. Die mikken ze in de berm en zetten het op een lopen. Ach en dan tover ik mijn lolly’s tevoorschijn…
Tot ooit, tot gauw in Oeganda.
Lees ook:
pikipikitour2021 ? (1) Scooter kopen in Oeganda & ViaVia Guesthouse
pikipikitour2021 ? (2) Ziwa Rhino Sanctuary, vluchtelingen & scooterpech
pikipikitour2021 ? (3) Murchison Falls NP | De eerste scooter safari
pikipikitour2021 ? (4) Dronebeelden scootersafari | Murchison Falls
pikipikitour2021 ? (5) Pech in Pakwach en Gulu Central Market
pikipikitour2021 ? (6) Ploeteren door de modder in Oeganda (video)
pikipikitour2021 ? (7) Kidepo Valley | De erfenis van Idi Amin
Ja heel mooi weer. Het echte land zien en niet alleen waar toeristen komen. Klopt, jij bent de bezienswaardigheid.
Maar idd de schrijnenede armoe. Soms ergens tussen 2 dorpjes een waterpomp, waar kleine meisjes met water lopen en soms zelf, zo jong ze zijn, een baby bij zich dragen……heel heftig om te horen en zien. Maar ja wat kunnen die kinderen tegen het dorpshoofd……….. en met wat geluk een klein schooltje