Ons (Cor en Grietje van NoFear Travel), reis saam ons Toyota Hilux 4×4 kampeerder deur Afrika. Die Afrika-kontinent is die Mekka vir 'oorland' met baie uitdagende roetes en pragtige bestemmings. Die eerste Afrika-land wat ons tydens ons reis na besoek het Suid-Afrika teenwoordig is Marokko, gevolg deur MAURITANIE. In hierdie artikel vertel ons jou alles oor die opvolg, die oorland in Senegal. Jy begin natuurlik weer deur die video bo-aan die bladsy te kyk!
Oor Senegal
Senegal is amper 5 keer die grootte van Nederland. Dakar is die hoofstad en tel as 'n agglomerasie meer as 3 miljoen van die totale 17 miljoen inwoners. Daar is 'n groot seehawe in Dakar, wat ook dien as 'n deurgangshawe na onder meer die binnelandse Mali. Daar is twee hoofriviere: die langste is die Sénégal, wat die noordelike grens met Mauritanië vorm, en in die suidooste vloei die Gambiërivier. Die land Gambië is heeltemal omring deur Senegal rondom die rivier Gambië. Senegal is in die lys van die 50 minste ontwikkelde lande wêreldwyd.
Grensoorgang Mauritanië – Senegal
Hierdie keer begin ons die storie net voor die Mauritanië/Senegal-grens. Die twee lande word geskei deur die Senegalrivier en eintlik is daar twee grensoorgange. Daar is soveel gruwelverhale oor die oorgang by Rosso dat ons hierdie een net vermy. In Rosso sou mense uiters onvriendelik en korrup wees.
By die grensoorgang by Diama lyk alles makliker, maar daarvoor moet jy 'n pad vat deur 'n natuurreservaat wat skaars begaanbaar is.
Wel sowaar, vir sover daar nog sprake is van “manier”. Ons is gelukkig dat dit droog is. Dit beteken dat die leem tot klipharde beton gedroog het. Maar dit maak nie die gate minder diep nie!
Die grensoorgang self verloop redelik glad. Dit neem ons 'n uur. Aan die Mauritaniese kant probeer hulle geld afpers vir een of ander belasting, maar met 'n bietjie weerstand was ons vry daarvan.
Alles lyk baie vriendeliker aan die Senegalese kant.
Net ons moet -binne 5 dae- na die hoofstad Dakar gaan om 'n verpligte invoerstempel vir die motor daar te kry. Hulle wil net die stempel op die plek plaas wanneer hulle 250,00 euro betaal ...
Ná die grensoorgang volg gou die groter dorpie Saint-Louis, waar ons Wes-Afrikaanse Franke onttrek en derdepartyversekering vir die kampeerder uitneem. Dit gaan oor 'n versekeringspolis vir sogenaamde ECOWAS-lande, 'n samewerking van 'n aantal Wes-Afrikaanse lande.
Daar is ook 'n goed gevulde supermark waar ons voorraad opslaan. Baie Europese produkte, met pryse wat bo Europa styg. Waarskynlik onbekostigbaar vir die gewone Senegalese.
sebra bar
Ons ry verder na die Zebra-kroeg, net suid van Saint Louis. 'n Kampplek met 'n paar bungalows en 'n kafee/restaurant. Die eienaar is Switsers en woon en werk al baie jare daar. Die eiendom is 'n bekende ontmoetingsplek vir oorlanders. Jy kan was, 'n bier/wyn koop en 'n duik in die see neem.
En bowenal … om ander reisigers te ontmoet. Ons ontmoet Nederlandse, Italiaanse, Franse, Finse, Maleisiese en Duitse reisigers. Dit sorg natuurlik vir fantastiese stories. Saam met die Hollanders eet ons lekker op die terras.
Op pad na die kampplek het ons al apies gesien, maar op die kampplek moet jy ook versigtig wees met daardie rondloperdiere. Ons moet alles van waarde dophou.
Verder is daar baie krappe wat om die kampterrein en die strand loop, soms tot 25 cm in deursnee.
Dakar
Dakar, wat 'n stad... Ons het al 'n hele paar stede wêreldwyd gesien, maar dit oortref dit verreweg. Omdat daar min hoë geboue in Dakar is, beslaan die stad baie vierkante kilometer, min of meer die Noordoostpolder. Die verkeer is die mees chaotiese van alles wat ons nog gesien het. Dit piep en toeter na mekaar. In die twee en 'n half dae wat ons daar gebly het, kon ons presies een motor sonder skrape en duike gewaar. Die vloot is van 'n twyfelagtige gehalte. In Dakar is daar geen skeiding tussen nywerheid, handel en behuising nie. Dit beteken dat alle vorme van verkeer mekaar kruis. Donkie en wa, duisende taxi's, 'n paar gewone motors, ontelbare brommers en baie, baie stinkende vragmotors maak hul pad deur die opeenhoping.
Die stad is vuil, 'n deel van die stad is nie geplavei nie, maar die geplaveide paaie is ook vol sand. Die kombinasie van die yslike swart rook wat verkeer agterlaat met die groot hoeveelhede stof laat jou vinnig na jou mondkap gryp.
Net soos in die Mauritaniese Nouakchott was ons oornagverblyf toevallig naby die vissersstrand. Ook hier sal jy uiteindelik deur die neus asemhaal. Aan die einde van die dag kom baie vissermanne, handelaars, portiers, straatsmouse, vroue en ander mense hier bymekaar. 'n Swerm mense wat van bo af gesien word deur honderde roofvoëls, wat gereeld 'n vis vang.
Kampeer Cercle voile
Hierdie oornagplek is nie eintlik 'n kampeerplek nie, maar die beste en enigste plek waar jy ietwat ordentlik in Dakar met jou eie kampeerder kan bly.
Dit is 'n restaurant en daar is 'n paar seilbote. En daar is ook 'n klein hoekie onder die bome waar 'n paar kampeerders of 'n tent kan staan, hoogstens 4.
Jy kan die skaduwee onder die bome geniet, maar ons moet versigtig wees, die roofvoëls wat hul maaltyd op die aangrensende visstrand kry, eet dit bo ons in die bome. Dit beteken ons kampeerder was vol stront en daar kom ook gereeld 'n halfgevrete stuk vis af.
Maar dit is seker lekker … behalwe die ander oorlanders saam met wie ons gekook, geëet en gedrink het, loop daar talle vriendelike manne en vroue rond wat allerhande goed aan jou wil verkoop en los werkies vir jou wil doen. Hulle groet jou baie keer en is nie opdringerig nie. Baie pret daar!
Met taxi deur Dakar
Om Dakar te ontdek het jy eintlik twee keuses, te voet of per taxi. Afstande te voet is baie lank en taxi's is bekostigbaar. Die keuse is dus vinnig gemaak.
Ons sal by Gare de Dakar afgelaai word. Ons word dadelik genader deur 'n netjiese man in sy 40. Nadat ons vir hom gesê het dat ons Dakar wil verken en van Nederland is, het hy ons op 'n sleep deur die stad geneem. Nie vir geld nie, maar omdat hy so trots was dat ons Europeërs belangstelling in sy stad toon. Hy het vir my gesê dat hy 'n wiskunde-onderwyser is en dat hy soggens 'n bietjie tyd oor het.
Eers is ons na 'n klapperstalletjie waar ons klapperwater van die jong vrugte deur 'n strooitjie gedrink het. Heerlik in warm weer.
Entoesiasties het ons voortgegaan deur nou straatjies met baie stalletjies en werkswinkels.
Een van die mannetjies het voëls verkoop wat hy in 'n hok aangehou het. Om so 'n voël los te laat is 'n tradisie wat vryheid vier.
Omdat ons belangstel in die pragtige klere wat Senegalese vroue en soms mans dra, gaan ons na 'n naaldwerkswinkel. Hier is baie materiaal op verskeie verdiepings te koop. Matte met pragtige motiewe en kleure word deur tientalle naaldwerksters in rokke, rompe, hemde en ander kledingstukke vasgewerk. Ons het 'n rok, romp en hemp gemeet.
In die ambassade-area is alles 'n bietjie meer westers en ons koop 'n koppie koffie in 'n kafee.
Intussen gesels ons wiskunde-onderwyser oor sy privaat lewe. Hy het self twee vrouens, volgens oorlewering.
Sy pa het selfs verskeie gehad. Gevolglik het hy 33 broers en 19 susters. Ons was 'n rukkie stil, sy pa was nie 'n stil mens nie.
Een van sy susters is nou 40, ongetroud en kinderloos. Dit maak haar die skande van die familie vir haar pa en hy wou haar al 15 jaar nie sien nie.
Na hierdie wonderlike stories groet ons, hy moet binnekort skool toe gaan om sy wiskundelesse voor te berei.
Ons kyk vinnig na die mees westelike punt van die Afrika-kontinent. Nie baie spesiaal nie, maar terwyl ons hier is...
Na Petit Cote
Om Dakar te verlaat neem meer tyd as wat geskat is, maar o wee, tydens die rit kort ons ore en oë. Uiteindelik verlaat ons die suidelike voorstede en kan ons 'n bietjie verder ry. Jy moet, want dit word al donker. Wel, ons het onsself eenkeer belowe om altyd 'n plek te kry vir die nag voor dit donker word, maar hierdie keer sal dit nie werk nie. Baie Senegalese het die gewoonte om nie hul motorligte aan te skakel nie. Voeg hierby die onverligte paaie, donkiekarre en voetgangers en jy sal verstaan dat ons so wakker as moontlik moet wees.
Die laaste deel van die paadjie na die strand waar ons plek soek, is ook deur 'n dig beboste area waar ons hooglig-koplampe handig te pas kom.
Ons kry 'n plekkie op die rand van die sand en 'n bietjie lae plantegroei. Môreoggend sal ons sien hoe dit alles in die lig lyk.
Ons raak darem aan die slaap met die geluid van golwe.
Die volgende oggend sien ons 'n breë strand aan beide kante waar ons amper alleen is. In die verte sien ons 'n visserman wat sy vis en boot inbring na 'n nag se visvang. Dit lyk soos 'n paradys hier. Natuurlik vat ons eers 'n duik in die see om op te koel na 'n sweterige nag.
Verder beplan ons vir vandag net om te ontspan en die strand en die pragtige omgewing te geniet.
Saloum Nasionale Park
Waar die Saloumrivier in die Atlantiese Oseaan vloei, is 'n unieke delta geskep wat deur UNESCO tot 'n Wêrelderfenisgebied verklaar is. In die gebied van 180 hektaar is die water brak. Trekvoëls oorwinter hier in groot getalle. Baie verskillende spesies het hul broeiplekke.
Daar is 'n aantal dorpies in die omgewing wat slegs per boot bereikbaar is.
Ons verken die Nasionale Park per boot en te voet. Eers gaan ons saam met die kampplekeienaar in 'n piroque (Afrikakano) deur die area. Ons vaar na so 'n afgeleë dorpie. Daar stap ons in 'n kleiner piroque waarmee ons deur die digte mangrove-plantegroei roei. 'n Wonderlike ervaring.
Die volgende dag vertrek ons te voet. Ons het 'n roete via Wikiloc gekry wat naby ons kampplek begin.
Eers stap ons deur 'n semi-oop landskap met baie treffende kremetartbome. Tipies Afrika-bome met 'n groot dik stam.
Ons het gekies om op pantoffels te loop en dit was 'n goeie keuse. Ons moet gereeld deur vlak water of vlei gaan. Dan kom ons by ’n deel waar party mans besig is om gras te sny. Een van die mans wink ons en ons gesels. Die gras vir perde en donkies word nou opgetel en gedroog soos die droë seisoen nader kom.
’n Entjie verder is manne besig om grondboontjies te oes. Die plant word uit die grond gehaal en ook gelaat om droog te word. Die blare word as voedsel vir vee gebruik.
Verder sien ons skielik 'n paar geboue. Ons stap soontoe en dit blyk 'n lodge te wees. 'n Aantal bungalows, 'n restaurant en selfs 'n swembad. Alles baie netjies en modern uitgelê. Ons gryp die geleentheid en drink 'n koppie koffie. Heerlik ontspanne op die terras met 'n fantastiese uitsig.
Ons stap verder met 'n stuk waar baie voëls, insluitend pelikane, bly.
Terug by die kampeerder duik ons eers die see in, na 14 kilometer en 35 grade is ons papnat van die sweet.
Hiermee sluit ons die eerste deel van ons avontuur in Senegal af. Ons gaan verby die grens met Gambië en sal later terugkeer na Senegal.
